Een doos vol kruimels

Doorleefd en sterk spel van d’Ye

Ellie van Montfort als Evy Meara en Pauline Bras als Polly Meara
Foto: Marco Bakker

D’Ye heeft met haar uitvoering van “Een doos vol kruimels” aangetoond een serieus stuk met een flinke portie drama aan te kunnen. De zes spelers wisten hun karakters volkomen overtuigend neer te zetten. Onder regie van Hans Keijzer ontstond een fraai stilistisch toneelbeeld, waarbij de scènes overtuigden door een grote mate van realisme. Ook het fraai vormgegeven decor en de aankleding pasten goed bij de moderne Amerikaanse toonzetting, zoals de weerschijn van rood en groen neonlicht door de ramen, een fles drank in de bekende bruine papieren zak en Gershwin muziek als aankondiging. Het verhaal is in wezen simpel. Het gaat de auteur dan ook vooral om het menselijk handelen en onvermogen. Het spel begint als zangeres Evelyn Meara thuiskomt na een opname in de Betty Ford-kliniek. Hoofdrolspeelster Ellie van Montfort wist Evy met een grote mate van doorleefdheid neer te zetten. Kordaat, karaktervol en goed gebekt. Een indrukwekkende prestatie. Terecht heeft d’Ye er voor gekozen het taalgebruik niet te kuisen. Riet Peereboom zat als gegoten in de rol van vriendin Toby, chic, stijlvol en tuttig. Pauline Bras overtuigde met jeugdig elan als Evy’s dochter Polly. Pieter Leek speelde de kleine rol van Manuel, de loopjongen, zeer levensecht. Zijn Mexicaanse accent klonk overtuigend. De indrukwekkende slotscène werd versterkt door een uitgebalanceerde belichting. Aanbevolen.
NNC, Ruud van der Mueren

D’Ye speelt toneelstuk vol emoties en bittere humor

Volgens regisseur Hans Keijzer was d’Ye dit keer grensverleggend bezig geweest. Met respect voor het stuk, de karakters, de schrijver en het thema ging d’Ye de uitdaging aan. Het hoofdthema mag dan alcoholisme heten, maar begrippen als waarheid en ontkenning, onzekerheid, begrip en vriendschap zijn als het ware met het thema verweven. Het toneelstuk vangt aan op het moment dat de 43-jarige Evy Meara weer thuiskomt na een verblijf van tien weken in een ontwenningskliniek. Haar vrien-den Jimmy Perry en Toby Landau willen haar de komende periode zo goed mogelijk bijstaan. Hoewel Evy nauwelijks in staat is voor zichzelf te zorgen, wil haar dochter Polly bij haar komen wonen. Het ziet er naar uit dat Evy en haar dochter een fijne tijd tegemoet gaan, maar Evy vervalt snel in haar oude gewoonte. Vooral als blijkt dat zowel haar vriend als haar vriendin grote problemen hebben, kan Evy de problemen niet overzien. Een terugslag is het gevolg. De mondaine Evy wordt heel geloofwaardig neergezet door Elly van Montfort. Met de rol van de cynische, onzekere en door het leven getekende alcoholiste kan zij goed uit de voeten. Ed Koorn, die de rol van Jimmy Perry speelt, komt overtuigend over als de homoseksuele, gedesillusioneerde vriend. Ook Riet Peereboom, als de opgewekte, maar vooral droevige Toby Landau, amuseert en wekt vertedering op. De rol van de bijna onherkenbare Pieter Leek, als de loopjongen Manuel, is maar een kleine, maar door het spel van Leek wel heel leuk.
De Stadskrant, Carla Knelange

Uitgevoerd: voorjaar 1994
Spelers: Ed Koorn, Pauline Bras, Riet Peereboom, Ellie van Montfort, Nico Kemper
Regie: Hans Keijzer
Souffleur: Wim Bak
Licht & geluid: Mink Broeze, Maarten Groot
Decor: Tanja Vaes, Jouke Deen, Han Broeze, Bernie de Jong Rob de Wijn