20 okt

Publiek genoot van klucht ‘Boeing Boeing’

De vraag om weer eens een ouderwetse klucht ten tonele te brengen aan toneelvereniging d’Ye is beloond met vier bijna uitverkochte voorstellingen in de afgelopen twee weekenden in De Singel. Veel gelachen werd er de hele avond, met de toneelkomedie ‘Boeing Boeing’ die veel hilariteit, chaos en verwarring teweeg bracht.

In het kort ging het verhaal over vrijgezel Bernard (Steven Boegem). Die hield er drie mooie stewardessen op na in zijn woning (gespeeld door Simone de Boer, Jitske Ooms en Pauline Kuenen) wat natuurlijk om moeilijkheden vroeg, temeer daar stewardess Jitske door omstandigheden eerder dan de afspraak terug kwam. Met een onverwacht bezoek van boezemvriend Rob (Paul van Kaathoven), die een paar nachtjes bleef, verliep alles nog chaotischer. Met een stugge rechtlijnige huishoudster (Steffie van Montfort) bleven de stewardessen het geloof vinden in de relatie met Bernard. Smaakmaker tijdens deze komedie was wel Paul van Kaathoven die een vrije rol vertolkte als de boezemvriend. Dit deed direct denken aan rollen die de bekende acteurs John van Eerd en John Lanting speelden: druk, chaotisch en met veel lichaamstaal. Ook veel lachsalvo’s en reacties van het publiek kreeg Steffie van Montfort met haar recht-voor-zijn-raap uitspraken en haar stugge norse houding naar ieder toe. Steven Boegem had een, naar mijn mening, te rustige rol als vrijgezel. Dit had meer krachtiger en duidelijker mogen zijn, ook wat betreft stemverheffing. Maar hij speelde zijn rol verder goed tijdens het stuk. En dan de drie stewardessen Pauline, Simone en Jitske. Dit zijn doorgewinterde speelsters die de klucht met hun spel omlijstten. Op een kreet uit het publiek (’n spelmoment van Jitske) nam zij met veel applaus en hilariteit de woorden in haar rol mee, wat een compliment verdiende. Het toneeldecor bestond uit een aantal deuren (die vertrekken uitbeeldden), een tafeltje met drank en een bankstel, zoals bijna in iedere klucht voorkomt. De vier voorstellingen, waar het publiek volop van genoot, zorgden voor ontspannende en plezierige theateravonden dankzij de spelers en leden van decor, licht en geluid van toneelvereniging d’Ye en natuurlijk niet te vergeten regisseur Mijs Heesen.

Piet Klok (NIVO)

16 okt

Toneelgroep d’Ye presenteert haar zoveelste pareltje

Droge huishoudster steelt de show

De tendens in amateurtoneelland lijkt te zijn dat er meer betekenis wordt gegeven aan de toneelavonden. Steeds vaker staan serieuze stukken op de planken, waar voorheen blijspelen de boventoon voerden. Toneelgroep d’Ye houdt al langer van variatie en brengt deze keer juist een onvervalste klucht op de planken: ‘Boeing Boeing’.

Bernard heeft het mooi voor elkaar: hij is verloofd met drie vrouwen. Dat is mogelijk dankzij een slinks plan: alle drie zijn stewardessen en hun vluchtschema’s sluiten op elkaar aan. Met steun van huishoudster Berthe en vriend Rob, die na jaren ineens binnenvalt, houdt Bernard het zelfs vol wanneer de planning van de dames verandert. Het verhaal speelt in een Amsterdams appartement. Uit de aankleding met onder andere bruintinten, psychedelisch behang en een hangtelefoon blijkt dat het in jaren zeventig is. Ook de goed verzorgde kleding wijst daarop. Feitelijk doet het er echter niet toe, want het thema is tijdloos.

Lees verder

14 nov

Funny Money: Eigentijdse klucht doet denken aan Flodderserie

afficheFMEigentijdse klucht van d’Ye ‘Funny Money’ doet denken aan Flodderserie

Het publiek moet bij de les blijven om de verwarring en persoonsverwisselingen goed te blijven volgen tijdens de klucht ‘Funny Money’ van toneelvereniging d’Ye. Het toneelstuk gaat over een Rotterdamse Harry met Haagse vrienden op bezoek die geconfronteerd worden met een koffer met daarin een bedrag van ruim 2 miljoen euro, die tijdens een kofferverwisseling bij hen terecht is gekomen. Lees verder

30 nov

No sex please!

NoSex-212x300Toneelvereniging d’Ye traint de lachspieren

Toneelvereniging d’Ye is werkelijk van alle markten thuis. Voor historische drama’s en klassieke meesterwerken draaien de spelers hun hand niet om. Dat ze ook prima overweg kunnen met een ouderwetse klucht, bewijzen ze dit weekend in Edam. D’Ye heeft duidelijk begrepen aan welke eisen een goede klucht moet voldoen. In het programmaboekje valt een uitgebreide definitie te lezen. ‘De klucht spitst zich meestal toe op een neiging om dingen verborgen te willen houden voor de andere figuren. Daar volgt dan een onvoorziene kettingreactie op.’ Lees verder

11 jun

Overdwars

overdwars-212x300Met d’Ye dwars door de geschiedenis van Edam

“Pak/mijn hand maar. Ik neem, u mee dwars door de geschiedenis van Edam.” In een smetteeloos wit pak staat de ‘verteller’ tegenover zijn publiek in de Grote Kerk. Hij en de andere leden van d’Ye nemen de toeeschouwers met ‘Overdwars’ inderdaad mee op een reis door de tijd. Op het toneel worden vijf verschillende scènes opgevoerd over vijf historische gebeurtenissen, allemaal in Edam. Bijna 650 jaar geleden verleende graaf Willem V stadsrechten aan Edam. d’Ye wil bijdragen aan dit jubileum met het door verschillende mensen geschreven stuk ‘Overdwars’. De vereniging slaat hiermee de spijker op de kop. ‘Overdwars’ blijkt zowel leerzaam als ontroerend en humoristisch. Drama en hilariteit volgen elkaar in rap tempo op. Vooral de laatste scène, die speelt op oudejaarsavond van 1999, valt bij het publiek in de smaak. Verschillende markante Edammers worden uitgebeeld en de toeschouwers gieren van de lach om de herkenbare opmerkingen. Een tijdbalk in het programmmaboekje maakt duidelijk op welke momenten de verschillende scènes zich afspelen. Daarnaast geeft de verteller steeds uitleg. Graaf Willem V heeft een prominente rol in de eerste scène. De inwoners van Edam zijn op dat moment blij en wel in voor een feestje. Hun dorp is stad geworden. Aan de kostuums is veel zorg besteed. De tweede en derde scène spelen in de zestiende eeuw. Twee gebeurtenissen waarmee Edam destijds te maken kreeg, worden uitgebeeld; het dichtslibben van de haven door de aanleg van de sluis en de overgang van het katholieke naar het protestantse geloof. Vooral de non die alleen achterblijft in de kerk wekt de nodige emoties op. Scène vier is wat luchtiger. Dat maakt de overgang naar het laatste gedeelte van het toneelstuk vloeiender. In café De Knijp aan de Spuistraat zitten bekende personages uit Edam aan de bar. De ene na de andere hilarische opmerking wordt geemaakt en het publiek vermaakt zich uitstekend. Het lijkt wel alsof dat het moment is waarop iedereen heeft gewacht. Herkenbaarheid blijkt het goed te doen bij het publiek, net als grapjes die alleen Edammers begrijpen. ‘Overdwars’ wordt in de Grote Kerk opgevoerd. Een ‘erg sfeervolle locatie voor een toneelstuk met zoveel historische verhaallijnen. Het galmen van de stemmen maakt het soms wel wat lastig te verstaan. Lees verder

07 mrt

Kaviaar of spaghetti

Smakelijk plezier bij Kaviaar of spaghetti

Ellie van Montfort als Silvana en Wijnand Visser als Opa Foto: Marco Bakker

Ellie van Montfort als Silvana en Wijnand Visser als Opa
Foto: Marco Bakker

“Kaviaar of spaghetti” is een Italiaanse klucht van twee schrijvers die samen een goed plot en een uitgebalanceerde tekst bedachten. Het verhaal gaat over een arm Italiaans gezin dat door slinkse manipulaties van de familieleden van geld wordt voorzien. Allerhande listen en bedriegerijen leiden tot bizarre en komische situaties, zeker als het specifieke Italiaanse temperament goed tot uitdrukking komt. Het toneel van het Damhotel heeft beperkingen. De geringe speelruimte en matige belichtings-mogelijkheden moeten met veel vinding-rijkheid worden opgelost. En daarin is men bij d’Ye zeker geslaagd. Een bont decor en een creatief uitgedacht scènebeeld met trap, vier deuren en een onderschuifbed kregen een plaats op het kleine toneel. Daarbij moesten pakweg veertien spelers zich nog bewegen. Dat lukte wonderwel en alle spelers wisten zich daar goed bij aan te passen. De toneelvereniging beschikt over een groep mensen die met hun spel weinig voor elkaar onderdoen. Die gelijkwaardigheid geeft echter weinig uitschieters, ofschoon de ervaring van Nico Kemper, Paul van Kaathoven, José Vlak en Wijnand Visser merkbaar was. Zeker Kemper speelde zijn rol met veel gemak. José Vlak had een goede Italiaanse uitstraling. Publiek laten lachen is moeilijk en komieken zijn dan ook uiterst serieus met hun act bezig. Zo degelijk en vasthoudend was Visser als opa. Nergens overdreven, goed getimed en heel komisch. Lees verder