Tagarchief: Voufke Hermanides

09 mrt

Chris Pepijn en het Land van Knots

DYE_20110127_Affiche_KT_maart_2011_V20_VIER_VoorstellingenKnotsgoed kindertheater door d’Ye

Een goede kindervoorstelling is makkelijk te herkennen. Kijk naar de kinderen in de zaal. En Chris Pepijn en het Land van Knots door toneelgroep d’Ye is een goede. Het jonge publiek roept luidkeels mee: ‘Hij is daar! Ze gingen die kant op!’ Verschrikte, blije, verontwaardigde gezichtjes, je ziet ze allemaal voorbij komen, de kinderen en de spelers genieten. Dat zie je. Van achter het publiek komt Chris Pepijn op (Paul van Kaathoven met zijn elastische gezicht waarmee hij leuke, gekke bekken kan trekken). Hij is door de koning van het Land van Ernst, een ernstig volk, erop uit gestuurd om er achter te komen waarom iedereen in het Land van Knots zo vrolijk is. Maar als Chris Pepijn daar aankomt, is dat helemaal niet het geval. Er wordt ruzie gemaakt en gekibbeld omdat de ‘geluksregenboog’ is gestolen door de gemene heks uit het Land van Droef. Chris trekt er heldhaftig op uit om de regenboog terug te halen! Een spannend verhaal met eeuwenoude thema’s als goed en kwaad, vriendschap enz. Lees verder →

11 jun

Overdwars

overdwars-212x300Met d’Ye dwars door de geschiedenis van Edam

“Pak/mijn hand maar. Ik neem, u mee dwars door de geschiedenis van Edam.” In een smetteeloos wit pak staat de ‘verteller’ tegenover zijn publiek in de Grote Kerk. Hij en de andere leden van d’Ye nemen de toeeschouwers met ‘Overdwars’ inderdaad mee op een reis door de tijd. Op het toneel worden vijf verschillende scènes opgevoerd over vijf historische gebeurtenissen, allemaal in Edam. Bijna 650 jaar geleden verleende graaf Willem V stadsrechten aan Edam. d’Ye wil bijdragen aan dit jubileum met het door verschillende mensen geschreven stuk ‘Overdwars’. De vereniging slaat hiermee de spijker op de kop. ‘Overdwars’ blijkt zowel leerzaam als ontroerend en humoristisch. Drama en hilariteit volgen elkaar in rap tempo op. Vooral de laatste scène, die speelt op oudejaarsavond van 1999, valt bij het publiek in de smaak. Verschillende markante Edammers worden uitgebeeld en de toeschouwers gieren van de lach om de herkenbare opmerkingen. Een tijdbalk in het programmmaboekje maakt duidelijk op welke momenten de verschillende scènes zich afspelen. Daarnaast geeft de verteller steeds uitleg. Graaf Willem V heeft een prominente rol in de eerste scène. De inwoners van Edam zijn op dat moment blij en wel in voor een feestje. Hun dorp is stad geworden. Aan de kostuums is veel zorg besteed. De tweede en derde scène spelen in de zestiende eeuw. Twee gebeurtenissen waarmee Edam destijds te maken kreeg, worden uitgebeeld; het dichtslibben van de haven door de aanleg van de sluis en de overgang van het katholieke naar het protestantse geloof. Vooral de non die alleen achterblijft in de kerk wekt de nodige emoties op. Scène vier is wat luchtiger. Dat maakt de overgang naar het laatste gedeelte van het toneelstuk vloeiender. In café De Knijp aan de Spuistraat zitten bekende personages uit Edam aan de bar. De ene na de andere hilarische opmerking wordt geemaakt en het publiek vermaakt zich uitstekend. Het lijkt wel alsof dat het moment is waarop iedereen heeft gewacht. Herkenbaarheid blijkt het goed te doen bij het publiek, net als grapjes die alleen Edammers begrijpen. ‘Overdwars’ wordt in de Grote Kerk opgevoerd. Een ‘erg sfeervolle locatie voor een toneelstuk met zoveel historische verhaallijnen. Het galmen van de stemmen maakt het soms wel wat lastig te verstaan. Lees verder →

01 mrt

De sprookjesnacht van Jojo de clown

jojo-afficheKleurrijk kinderspel van Toneelvereniging d’Ye

Alle drie de jeugdvoorstellingen “De Sprookjesnacht van Jojo de Clown”, ten tonele gebracht door toneelvereniging d’Ye afgelopen weekend in het Damhotel, waren uitverkocht. Het jeugdtoneelstuk had veel overeenkomsten met het aloude sprookjesverhaal “Assepoester”, die haar muiltje verloor op de trappen van het paleis, maar dan in een eigentijdse versie gegoten met als hoofdrol Jojo de Clown. Aan spanning en doorlopende reacties vanuit de aanwezige jeugd, ontbrak het niet. Veel kinderen gingen helemaal in het toneelstuk op, wat genoeg zegt over het acteertalent van de leden van d’Ye. Mede door de prachtige kleurrijke kostuums, pruiken en decor kreeg het sprookjesbeeld nog veel meer waarde aan het toch al mooie geheel. Riet Peereboom kreeg de mooie hoofdrol van Jojo de Clown toebedeeld, wat zij in een echt clownskostuum fantastisch deed en uitbeeldde. Ook Erik Vlugt als Heraut wist de kinderen, net als Riet Peereboom, geheel mee te nemen in het verhaal. Wat niet veel voorkomt was dat Voufke Hermanides (als heks) en haar twee dochters José (Assepoester) en Jitstke (Sneeuwwitje) in een stuk samen speelden, wat hen prima afging. Verder speelden mee Hans de Jong, Pauline Kuenen en Rik Duyvendak, die hun rollen heel goed vertolkten. Regisseur Paul de Boer had eveneens een kleine rol, zonder gesproken tekst, zichzelf toebedeeld. Lees verder →

15 feb

Koezels in het Trollebollebos

trollenbollen-afficheTrol in koud bos zorgt voor warm toneelstuk

De kou die dit weekend tot in het zaaltje van Nohol doordrong, gaf het Trollenbos op het toneel iets realistisch. Met de jassen aan zaten de kinderen van ongeveer vijf tot tien jaar gezellig dicht bij elkaar op houten bankjes. De ouders zaten – ook in jassen – verspreid achterin de duistere zaal op stoelen. Een enkel kind zocht bij de eerste luidruchtig opkomst van Olle de trol (Simone de Boer) direct de veiligheid van een in de buurt zittende ouder weer op toen de trol uit het ‘struikgewas’ kwam. Ze maakte veel indruk, terwijl ze toch heel vrolijk schreeuwend alleen maar mensen in het bos aan het schrikken maakte. Haar uiterlijk, met dik rastahaar en een droevige mond, zorgde voor het angstaanjagende effect. Kort daarvoor waren er drie ruimtewezens van Koezali met hun vliegende schotel in het Trollenbos geland. Zij droegen fraaie kostuums; op een carnavalsfeest zouden ze een kostuumprijs winnen. Koeza (Rik Duyvendak) speelde met een zangerig, zeurderig en bezorgd stemmetje het beste ruimtewezen, zijn planeetgenoten leken ondanks dikke pruiken veel op verklede mensen. In het toneelstuk zaten onopvallende, kleine leermomenten. Menselijke wezens die er anders uitzien. Lees verder →

16 feb

Aladdin en de wonderlamp

affichealD’Ye brengt sprankelende versie van ‘Aladdin en de wonderlamp’

Tijdens de jaarlijkse kindervoorstelling koos toneelvereniging d’Ye dit keer voor een jubileumstuk: voor de twintigste keer werd een toneelstuk voor de kleintjes opgevoerd. Daarbij was er vóór de acteurs extra veel reden om feestelijk gestemd te zijn: regisseur Paul de Boer heeft net een aanmoedigingsprijs gewonnen voor zijn werk. Het duizendenéénnacht sprookje van ‘Aladdin en de wonderlamp’ is over de hele wereld bekend. Door de jaren heen zijn er vele verschillende versies van ontstaan en niemand weet precies meer hoe het oorspronkelijke verhaal er uit heeft gezien. Veel kinderen en hun ouders kennen de Walt Disney verfilming die in 1993 de bioscopen aandeed. Maar met de jubileumvoorstelling van toneelvereniging d’Ye kunnen ze daar een heel bijzondere, nieuwe versie aan toevoegen. De versie van d’Ye is vrolijk, origineel en grappig, onder meer door het gebruik van herkenningspunten. Zo komt Mozarts Zauberflöte om de hoek kijken. De twee geesten die in het verhaal voorkomen, de geest van de lamp (Ben Kuenen) en de geest van de ring (Martine Hamstra), heten hier Tamino en Pamina, de namen van de twee geliefden uit de opera van Mozart; een leuk grapje voor de ouders in de zaal. Ook de namen van de andere karakters zijn geestig. Lees verder →

11 feb

Belle en het Beest

affichebbKinderen leven volop mee bij voorstelling d’Ye

Voor beide voorstellingen ie d’Ye gisteren gaf van ‘Belle en het Beest’ was zeer veel belangstelling. De zaal zat meer dan vol met jeugdige bezoekertjes en hun ouders en zij genoten en griezelden volop bij wat zieh op het toneel afspeelde. Een prins is met zijn paard te ver het bos ingereden en terechtgekomen bij het kasteel van Giftige Gonnie. Zij poetst al jaren haar toverkunst op, wachtend op de ware Jacob. Zou dit hem zijn? Maar welke man trouwt er nu met een heks en dan nog een lelijke ook? Stefan Boegem was een prachtige prins. Hij zag er fantastiseh uit, bewoog zich gemakkelijk en was goed te verstaan. Voufke Hermanides maakte een schitterende creatie van Giftige Gonnie. Ontzettend leuk en fleurig aangekleed, zeer tekstvast en met een krakerig stemgeluid fladderde ze over het toneel. De kinderen waren meteen in de ban van deze verschijning. De tweede scene liet de huiskamer zien van de familie Benedict. Vader Benedict woont daar met zijn drie dochters, Bossie, Bessie en Belle en de huisknecht Harry Hop. Een apart stel. Vader is heel vergeetachtig. Rob de Wijn had veel succes met dit grappige type. De kinderen vonden Harry ook erg leuk en lieten dat duidelijk merken. Harry is eigenlijk verliefd op Belle. Gerro Roskam was geknipt voor de rol van de verlegen Harry. De zusters Bossie en Bessie zijn een paar apart. Lees verder →