07 mrt

De muizenval

D’Ye Christie waardig in “De muizenval”

Mr. Paravicini (Ed Koorn) charmeert Mollie Ralston (Gineke de Witte) Foto: Marco Bakke

Mr. Paravicini (Ed Koorn) charmeert Mollie Ralston (Gineke de Witte)
Foto: Marco Bakke

Thrillers van Agatha Christie staan borg voor spanning en ingenieuze plots. Haar verhalen hebben echter vaak ook een lange aanloop waarin de karakters worden gepresenteerd en de spanning opgebouwd. Dit kan zich op het toneel vertalen in lange dialogen en soms wat saaie scenes. Ook “De muizenval”, waarmee toneelvereniging d’Ye haar twintigjarig bestaan viert, kent in het begin van de voorstelling weinig vaart en de eerste helft is een beetje langdradig. Op de spelers valt niets negatiefs aan te merken. Tekstvast en uitzonderlijk goed op elkaar ingespeeld zit er geen enkele hapering in hun spel. Opvallend is vooral Sjaak Kras als de onbestemde Christopher Wren. Een vreemd type met z’n wilde pruik en onbeholpen gedrag. Maar met zijn soms aandoenlijke ‘Claudius’mimiek wordt hij al snel de lieveling van het publiek en weet hij steeds weer de lachlust op te wekken. Even kleurrijk is mr. Pavaricini, gespeeld door Ed Koorn. Vooral in het tweede deel is Koorn volkomen op zijn gemak in zijn rol. Zijn spel is gladjes en nonchalant en verleent wat cachet aan de meer rechttoe-rechtaan-types om hem heen.
NNC, Nelleke Vogel

D’Ye speelde jubileumstuk voor gonzende, speculerende zaal

In een stuk als “De muizenval” liggen de cliché’s op de loer: de bitse oudere dame, de romantische Italiaan, de scherpzinnige speurder. Het is echter de verdienste van de regisseur (Hans de Jong) en van de geroutineerde ploeg van d’Ye dat de personages stuk voor stuk geloofwaardig blijven en niet ontaarden in karikaturen. Op enkele momenten na liep het spel gesmeerd, het spelplezier kwam luid en duidelijk over (mede dankzij geluidsman Maarten Groot) en de souffleuse (José Vlak) had zoals het hoort bijna niets te doen. Ook het decor, in een recordtijd gemaakt door Han Broeze, Jouke Deen, Bernie de Jong, Tanja Vaes en Rob de Wijn en de belichting (Mink Broeze) droegen een belangrijk steentje bij aan de typische thrillersfeer.
De Stadskrant, Cor Cloosterman


Uitgevoerdvoorjaar 1993
SpelersGineke de Witte, Nico Kemper, Sjaak Kras, Ellie van Montfort, Han de Witte
RegieHans de Jong
SouffleuseJosé Vlak
Licht & geluidMink Broeze, Maarten Groot
DecorTanja Vaes, Jouke Deen, Han Broeze, Bernie de Jong, Rob de Wijn Rob de Wijn

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

%d bloggers liken dit: