01 mrt

Op bloten voeten in het park

Bewondering voor blijspel van d’Ye

Tevreden gezichten na een succesvolle uitvoering Foto: Gerard Jansen

Tevreden gezichten na een succesvolle uitvoering
Foto: Gerard Jansen

D’Ye trakteerde een zeer groot en enthousiast publiek op twee avonden subliem toneelspel met “Op blote voeten in het park” van Neil Simon. Een al haast klassiek blijspel, waarmee het beroepstoneel grote successen boekte, terwijl ook de film met Jane Fonda en Robert Redford een kassucces was. Het kon haast niet anders of d’Ye zou haar reeds gevestigde naam met de keuze van dit stuk op een nog hoger plan brengen, want wil een dergelijk stuk (welis-waar eenvoudig van structuur, maar vol flitsende dialogen) goed uit de verf komen, dan wordt er wel het een en ander van spelers en regisseur verlangd. De voorstelling moet vaart hebben en de casting en rolkennis moeten optimaal zijn. Regisseur Pé Mühren en een kleine bezetting van vijf spelers zijn daarin op bewonderenswaardige wijze geslaagd. In het stuk richt het pasgetrouwde stel Corie en Paul Bratter een flatje in op de zesde verdieping van een oud pand. Voor Paul moet de kennismaking nog beginnen, maar Corie (een prachtige rol van Ellie van Montfort-Lammes) kan haar geluk niet op en popelt van ongeduld om hem al het moois te laten zien. In haar enthousiasme heeft ze totaal geen oog voor alle nadelen die aan hun “hoge” woning kleven. De tegenvoeter van de onstuimige Corie is haar man Paul. Een zeer serieus aandoende, keurig in het pak gestoken, aankomende jurist, een geweldige creatie van Jan Besseling. Het jonge vrouwtje wordt een tikkeltje onzeker als haar moeder bij het eerste bezoek de flat regelrecht de hemel in prijst. Mama Ethel is een wat gefrustreerde alleenstaande vrouw, die het kennelijk slecht kan verwerken dat haar dochter het nest heeft verlaten. Nel Bakker-Tol tekende voor deze eveneens bijzonder knap gespeelde rol. Kostelijk was ook Hans Keijzer als de Creoolse dakkamerbewoner Victor Velasco, een heerlijke vent die het leven niet zo moeilijk neemt. Razend knap gespeeld was ook het rolletje van Pé Mühren, die als besteller zó buiten adem van het trappen lopen is, dat hij alleen maar gebaren kan maken als hij zijn pakjes afgeeft.
NNC,, Janny Boelens-Boss


Uitgevoerdvoorjaar 1986
SpelersEllie van Montfort, Jan Besseling, Nel Bakker, Hans Keijzer, Pé Mühren, Kees Mooijer
RegiePé Muhren
SouffleuseVoufke Hermanides
Licht & GeluidMaarten Groot, Jan van Dijk
DecorHan Broeze, Arnold Rob, Jaap Garms

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

%d bloggers liken dit: