01 sep

Dwaasheid heeft haar eigen recht

Meer dan voortreffelijke toneeluitvoering d’Ye

Dea de Boer-Bobbeldijk als Mrs. Paddy Foto: Gerard Jansen

Dea de Boer-Bobbeldijk als Mrs. Paddy
Foto: Gerard Jansen

Toneelvereniging d’Ye speelde vrijdag in een uitverkocht Damhotel “Dwaasheid heeft haar eigen recht”, een moeilijk maar schitterend stuk, dat op meer dan voortreffelijke wijze over het voetlicht werd gebracht. Wat bij het opengaan van het doek overigens direct opviel was het nieuwe decor, dat er prachtig uitzag. In het begin van het stuk is een aantal bewoners van een verpleeginrichting in zenuwachtige afwachting van de nieuwe bewoonster Mrs. Savage. De familie Savage wil (stief)moeder laten opnemen, niet in de laatste plaats omdat zij zich overal vertoont met een teddybeer. Anneke van Overbeek speelde de grote en moeilijke rol van Mrs. Savage. Ze zag er schitterend uit als een ietwat excentrieke dame en speelde haar rol prima. Ellie van Montfort speelde Florence, de zorgzame moeder van een pop, met een prima rolkennis, goed ingeleefd en erg attent in de verschillende situaties. Mrs. Paddy, een schilderes die van alles schildert wat zij nog nooit heeft gezien, was een mooie rol van Dea de Boer. Zij was degene die af en toe maar wat zei en daarbij allerlei dingen opsomde waar zij niet van hield. Jan Besseling maakte van Hannibal, een violist, een prachtige creatie. Hij haalde alleen wat krassende geluiden uit de viool, maar straalde daarbij of het een vioolconcert betrof. Hans Keijzer, in het dagelijks leven rondlopend met baard en op de kruin ietwat kalend, was op het eerste gezicht onherkenbaar. Met pruik en gladde kin zette hij met de stotterende concertpianist Jeffrey een schitterende figuur neer. Heel opvallend was de jonge Debby Besseling in haar rol van de fantasievolle Fairy May. Met een formidabele tekstkennis en zo te zien niet gehinderd door nervositeit fladderde ze over het toneel. Een geweldig talent, dat niet alleen gekoesterd maar ook verder begeleid moet worden. Debby, die een zeer groot compliment verdient, speelde met haar hele lijf en legde haar ziel en zaligheid in haar prachtige rol. Lees verder

01 mrt

Jojo geeft een taart weg

taartwegD’Ye biedt kinderen onbedaarlijk plezier 

Met twee tot in de puntjes verzorgde voorstellingen van “Jojo geeft een taart weg” – met recht een huzarenstukje – verschafte d’Ye gisteren een afgeladen Damhotel enige uren spanning en onbedaarlijk plezier. Speciale gast was de auteur van het stuk, Bas Bruinsel, die, vergezeld van enige leden van zijn eigen toneelgroep uit Castricum, volop van zijn eigen productie genoot. ‘Schitterend, wat hier gebeurt’, zei hij, ‘Ik heb Jojo, hoewel het geregeld in het land wordt gespeeld, nooit door anderen dan door mijn eigen groep Forento zien spelen. Via mijn dochter, die in Edam als secretaresse van het Nut werkzaam is, kwam ik aan de weet dat Jojo hier gespeeld zou worden. Wij hebben het stuk op een groot toneel en met een complete caravan gespeeld, daarom vind ik het des te knapper dat er op deze beperkte ruimte zo’n mooi en vernuftig decor is gebouwd, dat toch een flink circusterrein suggereert.’ Lees verder

01 mrt

Hé, mag ik mijn echtgenote terug?

Dijenkletser van d’Ye

echtgenoteterugD’Ye heeft het zich dit keer erg moeilijk gemaakt, door zich te wagen aan een materie waarop zelfs beroepsgezelschappen zich nogal eens de tanden stukbijten. Des te meer bewondering dwingt het af, dat de acteurs en actrices nog zoveel van dit toneelstuk – half blijspel, half klucht – wisten te maken. Dokter Minderman en zijn vrouw liggen in scheiding. Beiden hebben zich inmiddels al getroost met een andere partner. De komst van tante Minnie gooit roet in het eten, want zij wordt geacht niets in de gaten te hebben. Ze laat zich echter, als rechterhand van Amor, door allerlei afleidingsmanoeuvres niet om de tuin leiden. Jacco Kemper en Els Kemper-Roodenburg zetten een vlot amoureus paar op de planken, dat flink in het nauw wordt gedreven. Hetzelfde geldt voor Nel Bakker-Tol, de aanstaande “ex”. Zij is hevig verliefd geworden op Freek Ruysman, gespeeld door Joop Kunst, die altijd de lachers op zijn hand weet te krijgen met zijn kolderieke manier van spelen. De nieuwelinge van het gezelschap was Gé van Oostveen-Klein die als tante Minnie “met lichte tred en gevleugeld hart” door het leven gaat. Ook zij zorgde voor goed spel. De grootste lof gaat uit naar Dea de Boer die op heel knappe manier het dienstmeisje Titia gestalte gaf. Lees verder