22 sep

Theatertour Singelfestival 2001

Kwaliteit als opening van culturele seizoen

tt4…Topper op de theatermiddag is de laatste jaren de theatertour. De tour voor volwassenen was dit keer verzorgd door toneelvereniging d’Ye uit Edam. De reisleider van de dubbeldekker-bus kondigde eenmaal in de bus gezeten aan dat de tour zou gaan naar theater Carré. Via een korte busrit kwamen de gasten aan bij het wooncentrum Carré in Volendam alwaar een dolkomische rondleiding door het meubelpalies plaatsvond. D’Ye verzorgde een aantal sketches in dit Volendamse woonpaleis, die smaakvol en humoristisch werden neergezet…
NNC Lees verder

01 mei

Moorddiner 2000

moorddiner2Millennium Moordcomplot: smakelijk eten

Nee, er gaat niet echt bloed vloeien volgend jaar mei in het Damhotel. Hooguit vloeien er de nodige boe’ye-es’ wijn en wellicht een beetje toneelbloed. Wat is er aan de hand? Toneelvereniging d’Ye organiseert in de eerste meimaand van het nieuwe millennium een avondvullende ‘voorstelling’ in de vorm van een moordcomplot, op te lossen door mensen tijdens een smaakvol diner. Locatie: de Keizerskamer van het Damhotel. Dat wordt gezellig puzzelen à la Agatha of Sherlock onder het genot van een heerlijk diner. Het is weer eens heel wat anders dan een gebruikelijk avondje toneel met d’Ye. En het is meteen ook illustratief voor de continue drang van de regisseur en 35 spelers van d’Ye om het publiek elk seizoen opnieuw te verrassen. Niet alleen met de keuze voor bijzondere stukken, maar ook door het publiek steeds op een andere, uitdagende manier bij de voorstelling te betrekken. Erik van Vlugt en Steffie van Montfort van d’Ye leggen een en ander uit. Lees verder

13 feb

De Gouden Augurk

affichegaD’Ye toont vakkundig en vrij spel

Na de groeiende deskundigheid bij het toneel voor volwassenen lijkt ook het kindertoneel bij de Edamse toneelvereniging D’Ye de tijd van hobbyvereniging voorgoed voorbij. De zich steeds meer professionaliserende toneelvereniging bracht onder leiding van de vaste kinderspel regisseur Paul de Boer dertien spelers op het podium, die stuk voor stuk vakkundig en vrij hun rol speelden. De regisseur was er in geslaagd voor de diverse rollen de juiste persoonlijkheden te vinden en had zo te zien en te horen hier en daar ook de rollen aangepast aan de beschikbare spelers en speelsters. Ook het naar alle waarschijnlijkheid door de regisseur toegevoegde lied (Nederlandse tekst op Mambo nr. 5) maakte het stuk erg toegankelijk voor de kinderen in de zaal. Gaandeweg het stuk improviseerden de spelers snel en makkelijk op de reacties van het publiek. Dat was vaak noodzakelijk omdat de jeugdige toeschouwers in hun enthousiasme zich graag met de loop van het stuk wilden bemoeiden. “We roepen de koning”, riep een kleine toeschouwer en in koor klonk het vijf minuten lang “Koning, koning.” De koning was volgens de kinderen nodig om de nar uit zijn benarde positie in het bos te halen. Hij was overvallen door drie rovers om de gouden augurk, symbool van het fantasieland Simplonië, in handen te krijgen en zo de koning te onttronen. Lees verder

07 sep

Arsenicum en oude kant

Geen kaakkramp bij “Arsenicum”

Erik Vlugt als Mr. Gibbs, Voufke Hermanides en Wil Heerland als de dames Brewster en Paul van Kaathoven als hun neef Mortimer Foto: Marco Bakker

Erik Vlugt als Mr. Gibbs, Voufke Hermanides en Wil Heerland als de dames Brewster en Paul van Kaathoven als hun neef Mortimer
Foto: Marco Bakker

Hier en daar wat onzeker begon d’Ye zaterdag aan de eerste uitvoering van “Arsenicum en oude kant”, dat nog steeds behoort tot de klassiekers onder de komedies, al is het langzamerhand toch wat ouderwets voor verwende toneelliefhebbers. Het publiek genoot zo te horen wel van het gebodene, al bleef de in het vooruitzicht gestelde kaakkramp uit. De tekstkennis liet deze eerste avond wel te wensen over. Het stuk gaat over de twee zusters Brewster, die bekend staan als lief en altijd bereid zijn anderen te helpen. Ze ontfermen zich graag over eenzame figuren. En hoe! Er gebeuren vreemde dingen in het huis van de oude dametjes en ook heel wat vreemde figuren komen op bezoek. Abby Brewster werd heel verdienstelijk gespeeld door Wil Heerland. Voufke Hermanides was prachtig als haar zuster Martha. Bij hun in huis woont hun neef Teddy. Hij denkt dat hij Teddy Roosevelt is en geregeld zijn ministerraad bij elkaar moet roepen. Gerro Roskam was in zijn element als de mallotige neef die in zijn eigen wereld leeft. Heerlijk om naar te kijken en te luisteren was Ed Koorn in zijn creatie van dokter Einstein. Steffie van Montfort speelde een pittige Elaine. Ze was tekstvast en zeker, evenals Erik Vlugt in zijn dubbelrol van Gibbs en O’Hara. Lees verder

01 mrt

De IJsprinses

Heerlijke toneelmiddag met IJsprinses van d’Ye

Ook dit keer heeft d’Ye een gelukkige hand gehad in het uitzoeken van een kindertoneelstuk. De zaal van het Damhotel zat stampvol bij de uitvoeringen van het spannende stuk “De IJsprinses”. Ademloos volgden de kinderen het verhaal van het mensenkind Daantje, dat met een luchtballon aankwam bij een wit kasteel, bovenop een ijsberg. Vroeger was het land mooi en waren er prachtige bloemen. Nu is alles betoverd door de tovenares Muriel, een schitterende rol van Martine Hamstra. Met veel wijdse armgebaren en rollende ogen wist ze de kinderen op het puntje van de stoel te krijgen. Maartje Sloots was lekker vlot als Daantje. Barones Busnak was een prachtige rol van Elly van Montfort. Regisseur Paul de Boer heeft met zijn spelersploeg en alle mensen achter de schermen een fantastische voorstelling gemaakt. Het was spannend, vlot gespeeld, kleurig in alle opzichten en de vaart zat er goed in. D’Ye heeft de jeugd weer een heerlijke toneelmiddag bezorgd.  Lees verder

07 sep

Een trouwring mag niet knellen

D’Ye viert jubileum met gekke klucht

Een opzienbarende José Vlak als Marie en Pauline Bras als de straalverwende Ankepiet Foto: Marco Bakker

Een opzienbarende José Vlak als Marie en Pauline Bras als de straalverwende Ankepiet
Foto: Marco Bakker

Ter gelegenheid van het twintigjarig bestaan had d’Ye deze keer gekozen voor een klucht. Onder de genodigden waren ook oud regisseurs van de club. Zij zagen, met de andere bezoekers, een knotsgekke voorstelling, waaruit duidelijk de spelopvatting bleek van Hans Keijzer, die nu zijn debuut als regisseur maakte. Vanaf de eerste minuut zat Wim Bak volledig in zijn rol als Boudewijn. Hij snelde lichtvoetig over het toneel, was maf, wanhopig, komisch en getergd. Zeer sterk in z’n mimiek en tot op de letter verstaanbaar met een perfecte rolkennis. Marie, zijn hulp en toeverlaat, werd gespeeld door José Vlak. Een enige rol van José, die beslist niet onderdeed voor Bak en met haar heldere stem en leuke dialect een aandoenlijk lief meisje neerzette. Lees verder