Riny Lacunes - d'Ye speelt

01 mrt

Mellodie in Monotonië

Nel Bakker, Gerro Roskam en “De Man Met Het Page kapsel”: Rob Lammertse Foto: Marco Bakker

Overtuigend muzieksprookje d’Ye

D’Ye bestaat twintig jaar en een van de activiteiten van de laatste tien jaar is het spelen van een kinderstuk. Ditmaal een spannend stuk over muziek. Een jong meisje, genaamd Mellodie, wordt benaderd door het echtpaar Terts. Ze zeggen musicologen te zijn en beloven Mellodie les te geven als ze eerst met hen meegaat naar een land waar geen muziek gemaakt mag worden. In dat land, genaamd Monotonië, heeft Muze Miracoli de macht en zij is in het bezit van de hoge C, een kracht die verborgen zit in een glazen stolp. Zij wil geen muziek horen, want dan verdwijnt haar kracht. Jitske Ooms speelde Mellodie, het meisje dat Monotonië wil redden van de gehate Muze, met verve. Goed verstaanbaar en erg tekstvast. Anneke van Overbeek speelde een zeer krachtige Muze Miracoli; een schitterende rol, tekstvast, zeker spel en mooi aangekleed. Datzelfde gold voor Riny Janssen. Zij had de rol van Riddel de Raadselvrouw; heel beweeglijk, met een prima mimiek en stemgebruik. Regisseur Paul de Boer maakte met dit stuk tien jaar regie vol en ook deze keer was het weer geslaagd, getuige de reacties uit de bomvolle zaal. Lees verder →

07 sep

Hoera, het is een jongen!

D’Ye brengt oude klucht modern en geestig

Ed Koorn als Walter Weber, Nico Kemper als Frits Pappenheimer en Wim Bak als Paul Welling
Foto: Marco Bakker

Toneelvereniging d’Ye had deze keer weer eens een klucht op het repertoire gezet, met als gevolg een bomvolle zaal op de première-avond. Het stuk “Hoera, het is een jongen!” is al erg oud, dus was er maar één oplossing: het stuk grotendeels herschrijven en aanpassen aan deze tijd. D’Ye-lid Hans Keijzer heeft deze klus voor zijn rekening genomen en is er voor-treffelijk in geslaagd er een soepel lopend, vlot, geestig en komisch geheel van te maken. Absolute uitblinkers waren Nico Kemper en Wim Bak jr. Kemper speelde frank en vrij, was tekstvast, goed te verstaan en komisch. Hij nam de zaal mee in alle gekke toestanden waarin hij verzeild raakte. Moeiteloos gleed hij van de ene creatie in de andere. Wim Bak zette de zelfverzekerde advocaat perfect neer. Een man die erg inventief is in het bedenken van allerlei smoesjes en probeert de krankzinnige situatie hoe dan ook in de hand te houden. Bak was in deze rol goed op dreef. Een mimiek en een motoriek om van te smullen. Zeer tekstvast gebruikte hij het hele toneel. De jonge professor Walter werd gestalte gegeven door Ed Koorn. Ook hij kwam goed uit de verf in al zijn goedheid, verbijstering en wanhoop. Hij bleef de lieverd die niet weet wat hem allemaal overkomt en hoe hij alles moet aanpakken. Ellie van Montfort was de charmante vriendin, een schrijfster. Ze komt er al snel achter welke leugens er gebruikt worden om een catastrofe af te wenden en speelt het spel mee. Zoals we van Ellie gewend zijn zette ze moeiteloos de uitgekookte, intelligente en charmante Helga neer. Het stuk werd geregisseerd door Hans de Jong, die hiermee een geslaagd debuut maakte. Lees verder →

07 mrt

Help, hypnose!

D’Ye sterk met hypnotisch spel

Onderbroekenlol: Joop Kunst
Foto: Marco Bakker

Onder regie van de nieuwe regisseuse Gineke de Witte was d’Ye vrijdag- en zaterdagavond in het Damhotel te zien in het blijspel “Help, hypnose!” van Lucy Kooman. Het debuut van deze auteur, die met dit stuk probeert het gangbare blijspel een wat andere, moderne vorm te geven, een opzet waarin ze vrij aardig is geslaagd. D’Ye was vooral voor de pauze heel goed op dreef. Met vlotte, rake dialogen en het uitbeelden van heel specifieke typetjes wisten de spelers en speelsters de zaal kostelijk te vermaken. Daarna had het spel duidelijk te lijden onder de te vele changementen van het toneel. In “Help, hypnose!” heeft een schatrijk geworden zakenman in ruste het te druk met al zijn kwalen en kwaaltjes om van zijn rijkdom te kunnen genieten. Zijn tweede echtgenote smeedt samen met haar mans zaakwaarnemer snode plannen om hem door middel van hypnose ontijdig het tijdelijke met het eeuwige te laten verwisselen. Riet Peereboom en Wim Bak typeerden op uitstekende wijze het moordlustige tweetal. Vooral Bak verstond de kunst iets heel sinisters in zijn spel te leggen. Joop Kunst in de rol van zakenman beschikte over een onmiskenbaar komisch talent dat het publiek onweerstaanbaar op de lachspieren werkte zonder ook maar één woord te hebben gezegd. Hans de Jong, één van de sterkste spelers van d’Ye, was kostelijk als de zeer verwijfde hulp in de huishouding. Een rol die hij, zonder ook maar een ogenblik te verslappen, tot het laatste ogenblik wist vast te houden. Lees verder →

01 mrt

De Grote Groezel

Jeugd geniet van Grote Groezel en zijn Fluizen

Toneelvereniging d’Ye verdient een groot compliment voor het kindertoneelstuk “De Grote Groezel”, dat zondag twee keer in een bomvolle zaal van het Damhotel werd opgevoerd. Ruim 400 kinderen genoten van beide voorstellingen. Ze zagen hoe de Grote Groezel en zijn Fluizen met groot enthousiasme de hele wereld probeerden te veranderen in een grote puinhoop. Na afloop bleken de Fluizen ook in de zaal hun werk te hebben gedaan; alles lag bezaaid met chipszakjes, proppen papier, rietjes en limonadeverpakkingen. Hans Keijzer zette een prachtige professor Knapperbol op de planken, die behalve geleerd ook erg verstrooid was en vaak erg slaperig door het harde werken aan zijn uitvindingen. Hij droomt regelmatig over vieze wezens die sissend en fluitend om hem heen krioelen. Zijn assistente Sandra, gespeeld door de talentvolle Debby Besseling, probeert hem gerust te stellen. Debby verstaat de kunst om in de huid van een ander te kruipen, ook deze keer was het een genot om naar haar te kijken. Jitske Ooms en Wil Heerland debuteerden op voortreffelijke wijze. Lees verder →

07 sep

Wacht tot het donker is (Wait until dark)

Knappe uitvoering thriller Edamse toneelclub d’Ye

“Hebben mannen slechtere ogen dan vrouwen?” Léon Tol in het programmaboekje van “Wacht tot het donker is”)
Foto: Marco Bakker

Tot op het laatste moment zat het publiek geboeid en doodstil te kijken naar de spannende, sinistere thriller over een jonge fotograaf die zonder dat hij dat aanvankelijk in de gaten heeft betrokken raakt bij drugs-smokkel. De man neemt van een onbekende op het vliegveld een pop aan. Als hij thuiskomt bij zijn blinde vrouw, blijkt de pop vol drugs te zitten. Het duurt dan ook niet lang voordat de gangsters zich laten zien en de spanning toeneemt. De absolute ster van de avond was Debby Besseling, die de blinde vrouw ontroerend, maar ook standvastig op het toneel zette. Wim Bak en Hans de Jong speelden hun gangsterrollen prima sinister. Een onverwacht mooie bijrol werd gespeeld door de regen. In werkelijkheid regende het gisteravond eens niet in Edam, maar tegen het raam kletterde de ene bui na de andere. En dat paste uitstekend bij het huzarenstukje van een decor dat de toneelbouwers gisteren hadden neergezet. Lees verder →

01 mrt

De zeven druppels

Luidruchtig kinderplezier om “De zeven druppels” van d’Ye

De zaal van het Damhotel was gistermiddag haast te klein voor het laaiende enthousiasme van het Edamse jonge volk, dat genoot van het kindertoneelstuk “De zeven druppels”, dat toneelvereniging d’Ye op de planken bracht. Zowel bij de eerste als de tweede voorstelling was de zaal vol. “De zeven druppels” werd geregisseerd door Paul de Boer. Er viel veel te genieten: een prima stuk en dito spelers met kostelijke types, creatieve decors en mooie kostuums. Iedereen genoot zicht en hoorbaar van het vrolijke en spannende sprookje. Hans Keijzer maakte een ware creatie van zijn rol als sultan Broek II, een goedmoedig en rechtvaardig man, die net even slimmer is als het om bedriegers gaat. Dat merkt koopman Aboelgeld aan den lijve als hij zich door zijn begerigheid gedreven armer voordoet dan hij in werkelijkheid is. Een prima rol van Lex Bos die later ook te zien was als de groot getoverde clownspop. Wim Bak maakte iets moois van zijn rol van statige grootvizier die op een vliegend tapijt met de snelheid van het geluid naar Warmerbroek vliegt. Opvallend was dat Bak zeer alert was op kleine details in het spel: als rechterhand en secretaris van de sultan schreef hij consequent van rechts naar links. Lees verder →