07 sep

Wacht tot het donker is (Wait until dark)

Knappe uitvoering thriller Edamse toneelclub d’Ye

“Hebben mannen slechtere ogen dan vrouwen?” Léon Tol in het programmaboekje van “Wacht tot het donker is”) Foto: Marco Bakker

“Hebben mannen slechtere ogen dan vrouwen?” Léon Tol in het programmaboekje van “Wacht tot het donker is”)
Foto: Marco Bakker

Tot op het laatste moment zat het publiek geboeid en doodstil te kijken naar de spannende, sinistere thriller over een jonge fotograaf die zonder dat hij dat aanvankelijk in de gaten heeft betrokken raakt bij drugs-smokkel. De man neemt van een onbekende op het vliegveld een pop aan. Als hij thuiskomt bij zijn blinde vrouw, blijkt de pop vol drugs te zitten. Het duurt dan ook niet lang voordat de gangsters zich laten zien en de spanning toeneemt. De absolute ster van de avond was Debby Besseling, die de blinde vrouw ontroerend, maar ook standvastig op het toneel zette. Wim Bak en Hans de Jong speelden hun gangsterrollen prima sinister. Een onverwacht mooie bijrol werd gespeeld door de regen. In werkelijkheid regende het gisteravond eens niet in Edam, maar tegen het raam kletterde de ene bui na de andere. En dat paste uitstekend bij het huzarenstukje van een decor dat de toneelbouwers gisteren hadden neergezet. Lees verder

01 mrt

Schakels

Toneelvereniging d’Ye brengt ijzersterke première “Schakels”

Nel Bakker, Gé van Oostveen, Ellie van Montfort, Léon Tol en Riny Janssen Foto: Marco Bakker

Nel Bakker, Gé van Oostveen, Ellie van Montfort, Léon Tol en Riny Janssen
Foto: Marco Bakker

D’Ye heeft vrijdagavond het publiek tot ongekend enthousiasme gebracht met de première van “Schakels” van Herman Heijermans. Voor deze uitvoering bij gelegenheid van het vijftienjarig bestaan was het Damhotel extra sfeervol aangekleed. Geheel in de stijl van rond de eeuwwisseling toen Heijermans zijn stuk schreef: kaarslicht, feestelijk uitgedoste mensen, het bedienend personeel gekleed anno 1900. Deze eerste voorstelling was uitsluitend voor genodigden die samen voor ‘een volle bak’ zorgden. Hoezeer het publiek genoot bleek uit de reacties: open doekjes bij de vier prachtige decors en een staande ovatie aan het eind van de avond. Dit stuk was merkbaar intensief gerepeteerd: alle rollen zaten er geheid in en er werd voortreffelijk gespeeld. D’Ye verstond het beurtelings te ontroeren, te laten lachen en tot grote, stille verontwaardiging te brengen. “Schakels”, hoewel al 85 jaar oud, bleek nauwelijks iets aan actualiteit te hebben ingeboet: alle ingrediënten waren aanwezig: genegenheid, jaloezie, achterdocht,hebzucht, hypocrisie en een diepe minachting van sommigen voor de gevoelens en de leefomstandigheden van anderen. Het verhaal draait om de smid Pancras Duif, die zich met keihard werken een goede positie in de maatschappij heeft veroverd, maar die zijn verleden als doodgewone volksjongen nooit heeft vergeten. Anders is het met zijn vier kinderen en hun aanhang, die, gewend aan grof geld verdienen, de meest elementaire normen uit het oog verliezen. Vooral als de oude Pancras de touwtjes uit handen geeft en tot een man wordt die alleen goed is als toekomstig erflater. Pancras, ondanks zijn opgewekte aard als weduwnaar een eenzaam man, zorgt dan voor een lont in het kruitvat door aan te kondigen zijn jonge huishoudster te willen trouwen. Lees verder

01 sep

Bloemen voor Barbara

D’Ye bracht goed spel in matig stuk

Aafke Bootsman, Peter Keijzer, Nel Bakker en Jan Tol Foto: Gerard Jansen

Aafke Bootsman, Peter Keijzer, Nel Bakker en Jan Tol
Foto: Gerard Jansen

Een matig stuk, zo moet het blijspel “Bloemen voor Barbara” toch zeker wel omschreven worden. Te weinig humor, nauwelijks karakters en een verhaal waarbij de ene uitvlucht de andere moet goedmaken. Een opeenstapeling van cliché’s, die afkomstig lijken te zijn uit andere blijspelen. De bekende rolverdeling met een van overspel betichte huisvader, een vermomde politie-inspecteur en de altijd goed voor een lach zijnde dienstbode. Voeg daar aan toe dat het stuk zich uiteraard in gegoede kringen afspeelde en het is duidelijk dat deze keus van stuk niet de meest gelukkige was. Niettemin, de groep bracht het prima. Men maakte er meer van dan er aan tekst in zat en dat is een goed compliment. Uitschieters waren vooral Nel Bakker in de rol van een weduwe met poen en Voufke bij ‘t Vuur als de slagvaardige dienstbode Bertha. Daarbij mag ook de debuterende Aafke Bootsman genoemd worden. Het gemak waarmee zij zich over het podium bewoog, de flair bij het spreken, bijzonder goed. Compliment voor Joop Kunst, die met dit stuk zijn debuut als regisseur maakte. Vaste regisseur Jan de Boer was een keer verhinderd en het experiment met Joop bleek uitstekend te lukken. Het hele podium werd in beslag genomen en zeker de tweede avond zat er voldoende vaart in het spel. Overigens is het wat Joop betreft een eenmalig experiment: ‘Ik sta toch liever zelf op de planken.’ Kunst is van plan een regiecursus te doen maar zelfs dan zal het spelen hem toch liever zijn. Moet nog vermeld worden dat in het hokje souffleuse Rie Hermanides zat en dat de heer Koekoek uit Baarn het grimeerwerk voor zijn rekening had genomen. Lees verder

01 sep

Toetsie Froetsie

Uitstekend spel van debutanten d’Ye

Voor een eivolle zaal speelde d’Ye onder regie van J. de Boer Azn. zaterdagavond het blijspel “Toetsie Froetsie”. Deze toneelgroep besloot vorig jaar om meerdere mensen in Edam een kans te geven toneel te spelen. Het waren voornamelijk debutanten, die deze avond voor dit talrijke publiek hun beste beentje voorzetten. De rolkennis was uitstekend, vooral in de eerste twee bedrijven. We zagen Wim van Bakel, gespeeld door Peter Keijzer, en Anneke van Overbeek als zijn 1, met hun twee dochters (Dina Doets en Anneke Berkhout) en zoon (Gerro Roskam) in de meest dolle situaties geraken. Peter Keijzer speelde de vaak moeilijke scènes met grote overtuiging, terwijl Anneke van Overbeek vaak erg goed spel te zien gaf. Ze heeft een natuurlijke, frisse manier van spelen, luchtig en hartverwarmend kan ze de spelers in haar eigen situaties betrekken. En dan haar beide dochters, Dina Doets en Anneke Berkhout, die steeds beter leken te spelen naarmate het stuk vorderde, beiden een goede aanwinst. Gerro Roskam speelde de aankomende dokter charmant en met vaart, steeds de vaak chaotische toestanden op het toneel rechtzettend. En toen kwam de heer IJzerman, gespeeld door Jan Schardam, duidelijk de man die vaker op de bühne stond en erg zeker van zichzelf is. Met fijne kneepjes zette hij een type neer en maakte een soort one man-show, waardoor hij de zaal onbedaarlijk liet lachen. Frieda de Heer gaf zijn dochter gestalte en bleek een lieve verpleegster te zijn. Als dan Toetsie Froetsie ten tonele verschijnt is het hek helemaal van de dam en blijkt deze blonde dame met haar roodharige echtgenoot samen de familie te willen chanteren. Elly de Zwaan speelde deze rol goed. Haar echtgenoot werd gespeeld door Sjaak Kras, die een mooi uitgekiend typetje neerzette. Het was geen grote rol, maar wel was hij één van de besten van de avond. Lees verder

01 mrt

Over twaalf dagen….tegen middernacht

twaalfdagenVrolijke avond met d’Ye in Damhotel

De toneelgroep d’Ye heeft alle aanwezigen in het meer dan volle Damhotel een vrolijke avond bezorgd met het toneelstuk “Over twaalf dagen… tegen middernacht”, een gezellig pretentieloos stuk met allerlei dwaze toestanden, dat de zaal deed schaterlachen. De hoofdpersoon is de heer Floris Appelman, zakenman in onroerend goed en erg rijk (uitstekend gespeeld door de heer Jan Schardam). Floris Appelman voelt zich nogal eenzaam in zijn grote huis, hij is weduwnaar, bovendien gebrouilleerd met zijn enige zoon. Daarom nodigt hij veelvuldig en langdurig familieleden uit, die van deze gastvrijheid gretig gebruik en misbruik maken, zoals tantje Kniertje (een kostelijke rol van Voufke bij ‘t Vuur), de familie Bloem, hij is ambtenaar (erg leuk neergezet door Peter Keijzer), zijn vrouw Sophie (Gré Slegt-Schreurs) en dochter Hannie (Anneke Berkhout). Frits Strekkers (heel goed gespeeld door Jan Tol) is ook tijdelijk in huize Appelman om het één of andere vak te leren, waar hij voorlopig nog geen zin in heeft. Verder zij er nog een schilderes Yvonne Walters (Gerda Tol), Jaap Zonneveld (Sjaak Kras), die in liefde voor Yvonne ontbrandt en enige personeelsleden. Arno Roskam nam de rol van huisknecht Bas voor zijn rekening, de huishoudster Martha werd gespeeld door Maaike Tap en de tuinman Boerema door Hans Keijzer. Het is in huize Appelman lang geen koek en ei, en als Appelman in de krant leest dat er op 31 maart om het middernachtelijk uur een enorme komeet de aarde zal vernietigen, besluit hij deze aprilmop uit te buiten. Grote paniek ontstaat, met zo’n korte levensduur voor de boeg is het uur van de waarheid aangebroken. Ieder gooit zijn masker af en doet en zegt waar hij zin in heeft. Tante Kniertje, oud, mopperig en vol kwaaltjes, doet alles wat haar verboden is, Willem Bloem temt in één keer zijn al twintig jaar lang mopperende en schreeuwende vrouw, Hannie bekent haar liefde aan Frits, Bas de huisknecht hangt zijn jasje aan de wilgen, de huishoudster wil ook al niet meer koken, kortom het huisgezin is één grote chaos. Uiteindelijk blijkt het krantenbericht een aprilmop te zijn en de onvermijdelijke kater volgt op de uitspattingen van de afgelopen twaalf dagen. Lees verder