01 mrt

Zo heeft Meu Gerre het gewild

Toneelvereniging d’Ye schoot met “Zo heeft Meu Gerre het gewild” midden in de roos

Jan Besseling en Nel Bakker als Teun en Pleun Kleverkamp Foto: Gerard Jansen

Jan Besseling en Nel Bakker als Teun en Pleun Kleverkamp
Foto: Gerard Jansen

D’Ye deed zaterdagavond een schot in de roos met een bijzonder amusant blijspel, “Zo heeft Meu Gerre het gewild”. De grote zaal van het Damhotel was eivol en de lachsalvo’s waren het bewijs dat er echt genoten werd van dit toneelstuk. Meu Gerre heeft het tijdelijke met het eeuwige verwisseld en de “liefderijke” erfgenamen komen naar de Garvershof in de hoop een flink graantje mee te pikken. Meu Gerre heeft een heel slim testament opgemaakt. De hele groep moet een maand samen op de boerderij doorbrengen en gezamenlijk het bedrijf runnen. Het is een nogal gemêleerd gezelschap: Meinie Koudewaay (Anneke van Overbeek), een kakmadam uit Den Haag, het echtpaar Teun en Pleun Kleverkamp (Jan Besseling jr. en Nel Bakker), een beetje viezig, een beetje ordinair, verschrikkelijk lui, maar toch wel goedmoedig. Twee rollen, die uitstekend gespeeld werden en die de lachspieren in beweging brachten. Aloysius Mullepad (Joop Kunst), een uiterst zuinige en dove neef, die trouwens goed hoort als het hem zo uitkomt. Joop Kunst kon zich hierin bijzonder goed uitleven. Hij was zonder meer de ster van de avond met prachtige uitspraken, die de hele zaal af en toe plat deden gaan. Dan is er Dolly Oudenhand (Elly de Zwaan), de verwende dochter van een rijke steenfabrikant, die een oogje op de bedrijfsleider heeft en verder Mildred Oomen (Joke Roskam), een nichtje uit Canada, fijn vlot gespeeld. Notaris van Haaften (goed vertolkt door Gerro Roskam) houdt de touwtjes stevig in handen. Halverwege de maand moeten ze allemaal een formulier invullen (want zo heeft Meu Gerre het gewild) met hun wensen aangaande het lot van de boerderij. De meesten willen zo goed en voordelig mogelijk verkopen en dromen al van een zonnige toekomst. Hun houding wordt niet zo gewaardeerd door de huishoudster Gré de Vos (heel goed gespeeld door Frieda de Heer) en de bedrijfsleider (een leuke rol van Jan Tol). Zij vinden het geen plezierig idee dat de mooie boerderij versjacherd zal worden, een plaats waar beiden erg aan gehecht zijn geraakt. Lees verder

01 mrt

De Hoekse en Kabeljouwse twisten

hoekseToneelgroep d’Ye bracht vlot stuk met vaart 

De toneelgroep d’Ye kwam zaterdag verrassend goed op de planken met “De Hoekse en Kabeljauwse twisten”, een blijspel in drie bedrijven door D.J. Eggengoor. Het stuk speelt zich af in café “In de luie hoek”, waarvan Truus Hoek (Frieda de Heer) de eigenares is. Ze woont daar met haar zoon Pieter (Sjaak Kras) en opa, een kostelijke rol van Joop Kunst. In het café woont ook nog het hippe dienstmeisje Boukje, een leuke rol van Gerda Tol. Het stuk gaat over twee families, die al generaties lang in onmin leven over een stuk land waarop een varkensschuur stond. Een vete, die kennelijk maar niet wil overgaan, tot Amor om het hoekje komt kijken. Want wat gebeurt? Zoon Pieter Hoek wordt dolverliefd op dochter Stientje Kabeljauw, gespeeld door Maaike Tap. Op zekere dag strijkt mevrouw Adeline van Iependaal, een uitstekende rol van Nel Bakker, in het café neer met haar zeer verlegen sulletje van een zoon (Hans Keijzer), die naar de schone naam Wolfgang Amadeus luistert, want hij is als wonderkind geboren. Moeder Adeline ertroetelt haar zoon op een ziekelijke manier. Hippe Boukje maakt hier gauw een eind aan door flink met hem te flirten en uiteindelijk verliefd op hem te worden, welke gevoelens al gauw beantwoord worden. Van Wolfgang wordt hij Wolf. Van de familie Kabeljauw is Evertje (Gré Slegt) de kijfzieke, bedillerige vrouw des huizes, die het hele gezin goed onder de duim heeft. Haar echtgenoot, een leuke rol van Jan Schardam, heeft niets in te brengen dan lege briefjes. Toch komt er een scheurtje in haar gezag als haar dochter achter haar rug om verliefd blijkt te zijn op Pieter Hoek. Het huis is te klein als ze er achter komt. Adeline merkt ook al gauw dat haar troetelkind zijn affecties verplaatst heeft. Tenslotte komt natuurlijk alles goed, de paren krijgen elkaar, de families verzoenen zich en moeder Evertje belooft in de toekomst een lieve vrouw te worden. Alleen moeder Adeline heeft het nakijken; zij blijft alleen achter. Lees verder