Elly de Zwaan - d'Ye speelt

01 sep

Het oude ijzer

Uitmuntend spel van d’Ye

Jan Besseling en Voufke bij ‘t Vuur als August en Marie Jonkers
Foto: Gerard Jansen

Zaterdagavond bracht d’Ye in een uitverkochte zaal van het Damhotel met uitmuntend spel het toneelstuk “Het oude ijzer” van Hans Nesna. Met dit spel heeft d’Ye, die al zes jaar met succes toneelstukken verzorgt, zichzelf in alle opzichten overtroffen. De rollen zaten er geheid in en er werd met grote overgave gespeeld. In een eenvoudige woning woont het gezin van een smid, een doorsnee-gezin met de gewone ups en downs, niet bepaald arm, maar ook niet echt welvarend. Vader August rommelt er een beetje bij met oud ijzer en kan daardoor zijn vrouw en kinderen af en toe een extraatje toestoppen. Op een kwade dag komt de hereboer Postma op bezoek en dan komt het gezin er achter dat vader een heleboel geld heeft geërfd van een overleden broer. Hij heeft dit altijd verzwegen, omdat hij ervan overtuigd was dat met het vele geld het geluk zou verdwijnen. Voorbij is dan het sprookje van de oud-ijzerhandel, waaruit alle extraatjes zouden zijn geput. Opkoper Levy heeft al die tijd het spelletje meegespeeld en hij wordt er duchtig over onderhouden, evenals vader August. Gedaan is het met de vrede en het geluk, het geld wordt met handen vol weggegooid en als het hele gezin daarna en bloc het oude huis verlaat blijft August alleen achter. Zes maanden later komt alles weer goed na veel ellende, maar de weglopers hebben hun lesje geleerd. Twee uitblinkers deze keer, en dat waren Jan Besseling en Bram Ooms De eerste boeide en ontroerde van het eerste tot het laatste moment in zijn rol van August Jonkers. Hij kwam alleszins geloofwaardig over zonder overdrijvingen. Juist die eenvoud sierde hem en daarom was hij een levend mens. Bram Ooms zette een heerlijke Joodse koopman op het toneel, een eeuwige optimist met een filosofische humor. Lees verder →

01 mrt

Zo heeft Meu Gerre het gewild

Toneelvereniging d’Ye schoot met “Zo heeft Meu Gerre het gewild” midden in de roos

Jan Besseling en Nel Bakker als Teun en Pleun Kleverkamp
Foto: Gerard Jansen

D’Ye deed zaterdagavond een schot in de roos met een bijzonder amusant blijspel, “Zo heeft Meu Gerre het gewild”. De grote zaal van het Damhotel was eivol en de lachsalvo’s waren het bewijs dat er echt genoten werd van dit toneelstuk. Meu Gerre heeft het tijdelijke met het eeuwige verwisseld en de “liefderijke” erfgenamen komen naar de Garvershof in de hoop een flink graantje mee te pikken. Meu Gerre heeft een heel slim testament opgemaakt. De hele groep moet een maand samen op de boerderij doorbrengen en gezamenlijk het bedrijf runnen. Het is een nogal gemêleerd gezelschap: Meinie Koudewaay (Anneke van Overbeek), een kakmadam uit Den Haag, het echtpaar Teun en Pleun Kleverkamp (Jan Besseling jr. en Nel Bakker), een beetje viezig, een beetje ordinair, verschrikkelijk lui, maar toch wel goedmoedig. Twee rollen, die uitstekend gespeeld werden en die de lachspieren in beweging brachten. Aloysius Mullepad (Joop Kunst), een uiterst zuinige en dove neef, die trouwens goed hoort als het hem zo uitkomt. Joop Kunst kon zich hierin bijzonder goed uitleven. Hij was zonder meer de ster van de avond met prachtige uitspraken, die de hele zaal af en toe plat deden gaan. Dan is er Dolly Oudenhand (Elly de Zwaan), de verwende dochter van een rijke steenfabrikant, die een oogje op de bedrijfsleider heeft en verder Mildred Oomen (Joke Roskam), een nichtje uit Canada, fijn vlot gespeeld. Notaris van Haaften (goed vertolkt door Gerro Roskam) houdt de touwtjes stevig in handen. Halverwege de maand moeten ze allemaal een formulier invullen (want zo heeft Meu Gerre het gewild) met hun wensen aangaande het lot van de boerderij. De meesten willen zo goed en voordelig mogelijk verkopen en dromen al van een zonnige toekomst. Hun houding wordt niet zo gewaardeerd door de huishoudster Gré de Vos (heel goed gespeeld door Frieda de Heer) en de bedrijfsleider (een leuke rol van Jan Tol). Zij vinden het geen plezierig idee dat de mooie boerderij versjacherd zal worden, een plaats waar beiden erg aan gehecht zijn geraakt. Lees verder →

01 mrt

Dingen van de dag

Amsterdams volkstoneel lag d’Ye wonderwel

Jaap Garms als Barend en Voufke bij ‘t Vuur als tante Sjaan
Foto: Gerard Jansen

Zaterdag gaf d’Ye gestalte aan haar lustrumviering met “Dingen van de dag”, een voortreffelijk stuk volkstoneel van J. Hemmink-Kamp. Regisseur Jan de Boer heeft in zijn jonge jaren op de toneelschool gezeten, maar had de tijd en de opvattingen van zijn ouders niet mee, om zijn studie daar te voltooien. Nu beschikt hij over de gelegenheid om de oude wensdroom gestalte te geven, zij het dan als regisseur. Hij functioneert als zodanig niet alleen in Edam, maar ook bij toneelverenigingen in Warder, Middelie en Beets. Het decor was een juweeltje. Een café dat uitziet op de muren van een havenkwartier. Tante Sjaan, goed neergezet door Voufke bij ‘t Vuur, staat duidelijk gespannen achter de tapkast en reageert zich af op haar enige klant, Barend de zeeman, smeuïg gespeeld door Jaap Garms. Oorzaak van de spanning is het wachten op haar pleegdochter Marleen, een spontane creatie van Ellie van Montfort. Rosie, een vrouw uit het leven, een voortreffelijke, op het lijf geschreven rol van Elly de Zwaan, komt het café binnn. Langs het raam passeert een draaiorgel. Nelis de orgelman, Sjaak Kras die duidelijk schik heeft in zijn rol, komt zijn dagelijkse neutje halen. Dan verschijnt de familie van Dalen, uitgebeeld door Joke Roskam en Bram Ooms, een ouder klantenpaar dat bij ieder bezoek hetzelfde programma afdraait, eerst een bakje koffie en dan een klein glaasje. Nadat Sien de buurvrouw, de kwebbel en nieuwsdienst van de buurt, raak door Anneke van Overbeek getypeerd, haar nieuwsgierigheid bevredigd heeft, komt Marleen stralend binnen. Ze is geslaagd voor haar examen. Iedereen zoent iedereen en zij krijgt een halsbandhorloge en een bos bloemen van Sjaan. Als ook Kees, het gesjeesde vriendje van Marleen, gespeeld door Hans Keijzer, van de partij is, gaat iedereen de dansvloer op. Als domper op de feestvreugde komt een arrogant heerschap binnen, dat het geheel met minachting bekijkt. Hij stelt zich voor als Karel de Boer, de oom van Marleen, neergezet door Arno Roskam. Rosie herkent hem als één van haar klanten, “een stuk verdriet”. Hij zal zijn nichtje koste wat het kost weghalen uit het verderfelijke milieu. Lees verder →

01 mrt

De onbetaalbare loodgieter

D’Ye speelde het blijspel “De onbetaalbare loodgieter”

Gezegd moet worden dat men voor het spel van de vereniging heel wat meer waardering kon hebben dan voor het stuk zelf. Regisseur Jan de Boer Azn. heeft er met de spelers alles aan gedaan om van het stuk te maken wat er van te maken viel, en er stonden een paar prachtige karakters op het toneel. Een eigenaardig stuk, geschreven door H. van Wijngaarden. Een directeur van een puddingpoederfabriek gaat scheiden van zijn vrouw. Althans, hij gaat voor een paar maanden naar Australië. Zijn vrouw moet in die tijd maar aantonen dat ze in staat is om eindelijk eens wat meer zelfstandigheid te tonen. Vrouw en dochter blijven dus achter. Man net vertrokken, komt er een telegram van oom Dirk uit Australië. Hij is gearriveerd op Schiphol en komt nu vast zijn erfenis regelen. Degene die het meest van hem weet heeft ook de meeste binding met hem en zal dan ook het best bedacht worden. Daarom komen er ook een samenwonende broer en zus van oom Dirk naar het huis van de puddingfabrikant. Zij is de huichelachtigheid en de gierigheid zelve en hij zit danig onder de plak, maar zou het liefst uit de band springen. Vrouwtje Pudding dik in paniek, want als ze zegt dat ze gescheiden is, krijgt ze helemaal niets van de poen.Toevallig komt er een loodgieter langs die een klus moet doen. Die lijkt als hij zijn bril afzet en zijn snor afscheert sprekend op haar man. Dus wordt ie door de vrouw gehuurd om voor haar man te spelen. Maar bril af is ook bijna niets kunnen zien. Schemerlampen worden dan aangezien voor vrouwen en meer van die gein. Enfin, na de nodige intriges, misverstanden en andere kolder valt vriend loodgieter door de mand. Maar niet alleen de loodgieter, vrijwel het hele gezelschap. Wat blijkt? De loodgieter en de fabrieksdirecteur blijken een en dezelfde persoon. Dat blijkt niet de enige clou. Oom Dirk, broer en zus van oom Dirk, plus de bazige vrouw van de loodgieter blijken leden van een plaatselijke toneelvereniging en het hele verhaal is in scène gezet om de vrouw van de puddingfabrikant een lesje te leren. En ja, eind goed al goed, uiteraard. Twee opvallend sterke rollen in dit blijspel werden gespeeld door Anneke van Overbeek als de vrouw van de directeur en vooral door Elly de Zwaan, die de rol van een recht-voor-zijn-raapse dienstmeid in Huize Pudding speelde. Zij zette die rol met zoveel flair neer dat zij ook bleef boeien wanneer ze geen tekst hoefde te spreken. Lees verder →

01 sep

Hoogheid, uw kameel staat voor

Toneelvereniging d’Ye gaf kostelijke opvoering van “Hoogheid, uw kameel…”

De toneelgroep d’Ye zorgde zaterdagavond in het Damhotel voor een dolgezellige avond met de opvoering van het blijspel “Hoogheid, uw kameel staat voor”. Het staat niet te best met het echtelijke leven van Martin (Jan Tol) en Hetty Veldman (Joke Roskam-de Boer). Oorzaak van dit alles is een foto in de krant waarop zij wordt gedoodverfd als de aanstaande bruid van een Oosterse prins. Schuldig aan dit alles is haar vriendin Wilma (Elly de Zwaan-Snoek), die al jaren met de prins corres-pondeert en die hem, toen hij haar om een foto vroeg, bij gebrek aan beter eentje van haar vriendin stuurde. Grote consternatie dus in huize Veldman, die nog groter wordt als een zenuwachtige journalist (Jaap Garms) de deur plat begint te lopen, evenals een zeer onkreukbare vrouwelijke ambtenaar van Buitenlandse Zaken (Anneke Berkhout). Als dan de niet op haar mondje gevallen tante Cora (Voufke bij ‘t Vuur) ook nog ten tonele komt, is de narigheid compleet. De prins (Gerro Roskam) maakt zijn opwachting met zijn lijfwacht (Bram Ooms en stort zich onmiddellijk op de arme Hetty, die hij voor zijn bruid verslijt. Zijn echte geliefde ziet hij niet eens en hij herkent haar niet als zij hem prachtige gedichten begint voor te dragen. Zo geschieden nog een heleboel malle dingen, die de zaak niet eenvoudiger maken. Er komt ook nog een grafdelvende oudheidkundige (Anneke van Overbeek-Akkerboom) bij de familie Veldman, die de prins spreken wil. Na alle vreemde verwikkelingen komt alles gelukkig toch weer goed, zoals het in een blijspel behoort. Lees verder →

01 sep

Toetsie Froetsie

Uitstekend spel van debutanten d’Ye

Voor een eivolle zaal speelde d’Ye onder regie van J. de Boer Azn. zaterdagavond het blijspel “Toetsie Froetsie”. Deze toneelgroep besloot vorig jaar om meerdere mensen in Edam een kans te geven toneel te spelen. Het waren voornamelijk debutanten, die deze avond voor dit talrijke publiek hun beste beentje voorzetten. De rolkennis was uitstekend, vooral in de eerste twee bedrijven. We zagen Wim van Bakel, gespeeld door Peter Keijzer, en Anneke van Overbeek als zijn 1, met hun twee dochters (Dina Doets en Anneke Berkhout) en zoon (Gerro Roskam) in de meest dolle situaties geraken. Peter Keijzer speelde de vaak moeilijke scènes met grote overtuiging, terwijl Anneke van Overbeek vaak erg goed spel te zien gaf. Ze heeft een natuurlijke, frisse manier van spelen, luchtig en hartverwarmend kan ze de spelers in haar eigen situaties betrekken. En dan haar beide dochters, Dina Doets en Anneke Berkhout, die steeds beter leken te spelen naarmate het stuk vorderde, beiden een goede aanwinst. Gerro Roskam speelde de aankomende dokter charmant en met vaart, steeds de vaak chaotische toestanden op het toneel rechtzettend. En toen kwam de heer IJzerman, gespeeld door Jan Schardam, duidelijk de man die vaker op de bühne stond en erg zeker van zichzelf is. Met fijne kneepjes zette hij een type neer en maakte een soort one man-show, waardoor hij de zaal onbedaarlijk liet lachen. Frieda de Heer gaf zijn dochter gestalte en bleek een lieve verpleegster te zijn. Als dan Toetsie Froetsie ten tonele verschijnt is het hek helemaal van de dam en blijkt deze blonde dame met haar roodharige echtgenoot samen de familie te willen chanteren. Elly de Zwaan speelde deze rol goed. Haar echtgenoot werd gespeeld door Sjaak Kras, die een mooi uitgekiend typetje neerzette. Het was geen grote rol, maar wel was hij één van de besten van de avond. Lees verder →