Anneke van Overbeek - d'Ye speelt

01 mrt

Goud en Antiek

Uitmuntend toneel d’Ye in jubileumvoorstelling

“Goud en Antiek” markeerde het tienjarig bestaan van d’Ye. Staand, tweede van rechts, de onvergeetelijke Herman Nordmann.
Foto: Gerard Jansen

D’Ye verrastte vrijdag- en zaterdagavond volle Damhotelzalen op een uitmuntende jubileum-voorstelling ter gelegenheid van het tienjarig bestaan. Het nog jonge amateurgezelschap stond met de klassieke thriller “Goud en antiek” voor een zware opgave. Het stuk is ontelbare malen gespeeld door het grote beroepstoneel. Des te opmerkelijker is het dat d’Ye het er onder de eminente leiding van Pé Mühren zo geweldig afbracht dat de avond omvloog, waarbij de bomvolle zaal ademloos zat te kijken en te luisteren. Absolute ster van de avond was Jan Besseling in zijn rol van juwelier en goud- en antiekhandelaar Descius Heiss, wiens leven niet over rozen is gegaan en die zichzelf gezworen heeft het zijn enige kind Margaret aan niets te laten ontbreken. Omdat zijn geldelijke middelen daartoe ontoereikend zijn, laat hij zich in met louche figuren als Gordon Morris, die zijn gestolen waar bij hem kwijt kan. Niemand in zijn omgeving vermoedt ook maar iets van Descius’ dubbel-leven, behalve zijn zuster Mathilde. Alles gaat goed tot de winkelbediende Archie Fellows ontdekt wat er aan de hand is en vanaf dat moment zijn baas schaamteloos chanteert. Als tenslotte de recherche het huis van de familie Heiss bezoekt krijgt het verhaal een onverwacht en dramatisch slot. D’Ye heeft met deze jubileumvoorstelling een schot in de roos gedaan, met zonder uitzondering uitstekend vertolkte rollen. Ter gelegenheid van het tienjarig bestaan werden drie mensen tot lid van verdienste benoemd: oud-regisseur Jan de Boer, Maarten Groot, die al sinds het begin belangeloos het geluid van d’Ye verzorgt en Gé Koster uit Middelie, waar de Edamse toneelgroep altijd een gastvrij onthaal vindt tijdens repetities. Lees verder →

01 mrt

De kat op het spek

Weinig vaart in “De kat op het spek”

Anneke van Overbeek en Els Kemper als moeder en dochter
Foto: Gerard Jansen

Als gewoonlijk had d’Ye niet te klagen over gebrek aan belangstelling. De zaal was tot de laatste plaats bezet. Het spel was gesitueerd in de smaakvol aangeklede flat van de Abbotts. David Abbott is bezig met een cursus Italiaans. Geen gehoor, volgens zijn vrouw Kate. David correspondeert met een zekere Mario in het verre Napels, die ieder ogenblik voor een logeerpartijtje wordt verwacht. Kate neemt de kans waar om er enige dagen met haar moeder tussenuit te trekken. Als Mario een fraai ogende Maria blijkt te zijn en Kate onverwacht terugkeert in gezelschap van haar moeder zijn de rapen gaar en is David niet bepaald de meest populaire figuur in de flat. Maria gaat ietwat lichtzinnig met haar geld om en speelt daarbij een zonderling spelletje met een gesmokkeld kostbaar halssnoer, zodat enige louche figuren als vliegen naar de strooppot worden getrokken: een taxichauffeur en een glibberige Italiaan. Voeg daarbij een wantrouwende huiseigena-resse en een hemelbestormer en het gezelschap is compleet voor een aantal dwaze situaties. D’Ye heeft naar mijn smaak weleens een betere spelkeuze gedaan. Ook liet de rolkennis af en toe te wensen over, waardoor het geheel onnodig trekkerig werd. Voufke Hermanides speelde een uitstekende Italiaanse schone, terwijl vooral ook Anneke van Overbeek en Els Kemper goed spel lieten zien. Lees verder →

01 sep

Gieren op ’t veilig nest

D’Ye goed op dreef met komische thriller

Arno Roskam als Tony Brice
Foto: Gerard Jansen

In een uitverkocht Damhotel kwam d’Ye goed voor de dag met de komische thriller “Gieren op ‘t veilig nest”. Het verhaal speelde zich af in hotel “’t Veilig Nest”, ergens op een eiland midden in een groot meer in Amerika. het hotel is alleen per sloep te bereiken. Eigenlijk is er maar één gaste en dat is de schilderes Odilie Ashome (een leuke rol van Ellie van Montfort). Eigenares van het hotel is Mary Fleet (goed getypeerd door Anneke van Overbeek). Ze runt de zaak met haar dochter Patricia (fris gespeeld door Frieda de Heer) en haar broer Tony Brice (kostelijk op de planken gezet door Arno Roskam). Tony plaatst een advertentie om klanten te trekken. En waarachtig: ze komen. De eerste is Jack Gable, een dolle rol van Jacco Kemper, die geweldig op de lachspieren werkte. Dan dienen zich weer twee gasten aan, namelijk broer en zuster Frankie en Jennifer Lawford (Hans de Jong en Joke Roskam), hij een beetje louche en zij met een duidelijke tic. De vierde gast komt stiekem en duikt gelijk met een vervaarlijke revover achter de bar in de verlaten lounge. Deze Linky (Sjaak Kras) is bepaald geen aangenaam heerschap. Hij blijkt Frankie en Jennifer te kennen. Er is een grote juwelenkraak gezet en Linky komt zijn deel van de buit opeisen. Ondertussen hebben de hotelhouders ontdekt dat de goedmoedige logé Jack verbluffend veel op de grote misdadiger Dick Killinger (een dubbelrol van Jacco Kemper) lijkt en waarschijnlijk ook is. Dan beseffen ze ook dat ze een hele misdadigersbende onder hun dak herbergen…
Lees verder →

01 mrt

Een beeld van ’n man

“Een beeld van ’n man”: uitbundig lachplezier

Henk van Montfort, Nel Bakker, Els Kemper, Joop Kunst en Frieda de Heer
Foto: Gerard Jansen

“Een beeld van ‘n man” zorgde zaterdag voor een avond onbedaarlijk lachplezier in een uitverkocht Damhotel. Het verhaal speelt in de werkkamer van een barones (Joke Roskam). Ze heeft het nogal hoog in de bol en is daarnaast bezeten van het verzamelen van kunst-voorwerpen. Haar houding maakt de baron (Jacco Kemper) tureluurs. Als afweermiddel heeft hij zich een wat wonderlijke levens-houding aangemeten: hij zoekt het in verstrooidheid. Wat is een deftig landgoed zonder butler en privé-secretaresse? Natuurlijk zijn ze er. Dan is er nog de tuinjongen, een heerlijke flapuit, die lak heeft aan alle koude drukte. Verder bestaat het personeel uit een kok en twee keukenmeisjes. De barones vindt dat het bij haar status hoort nog meer personeel aan te trekken in de vorm van een huisbewaardersechtpaar. Op de advertentie melden zich Josefien (Nel Bakker) en Janus (Joop Kunst). Het toeval wil dat ze elkaar van vroeger kennen. De barones ziet hen voor een echtpaar aan en geeft ze de baan. De barones heeft intussen weer eens een kunstaankoop gedaan in de vorm van een levensgroot beeld van Napoleon. Josefien en Janus krijgen de opdracht deze op een sokkel in de huiskamer te zetten. Wat te verwachten was, gebeurt: het beeld valt met een plof op de grond en breekt in duizend stukken. Grote ontsteltenis bij beiden. Maar goede raad is duur, voor het moment weet Josefien geen andere oplossing dan dat Janus zich moet uitdossen als Napoleon en op de sokkel moet gaan staan. Zo wordt Janus “een beeld van een man”. Om met haar aanwinst te pronken heeft de barones een nicht (Anneke van Overbeek) en een neef (Gerro Roskam) uitgenodigd. Nicht Louise is niet zo’n gemakkelijke tante en daarom heeft haar man Lodewijk een voorbeeld aan de baron genomen. Hij zit de hele dag te slapen, wat geen wonder is, want hij leidt een nogal woest nachtleven. In ieder geval zijn de beide mannen het roerend met elkaar eens dat ze het niet te best hebben getroffen met hun vrouwen. Ook het beeld is hen een doorn in het oog. Ze besluiten onder het genot van een drankje tot een nachtelijke “beeldenstorm”. Lees verder →

01 mrt

Zo heeft Meu Gerre het gewild

Toneelvereniging d’Ye schoot met “Zo heeft Meu Gerre het gewild” midden in de roos

Jan Besseling en Nel Bakker als Teun en Pleun Kleverkamp
Foto: Gerard Jansen

D’Ye deed zaterdagavond een schot in de roos met een bijzonder amusant blijspel, “Zo heeft Meu Gerre het gewild”. De grote zaal van het Damhotel was eivol en de lachsalvo’s waren het bewijs dat er echt genoten werd van dit toneelstuk. Meu Gerre heeft het tijdelijke met het eeuwige verwisseld en de “liefderijke” erfgenamen komen naar de Garvershof in de hoop een flink graantje mee te pikken. Meu Gerre heeft een heel slim testament opgemaakt. De hele groep moet een maand samen op de boerderij doorbrengen en gezamenlijk het bedrijf runnen. Het is een nogal gemêleerd gezelschap: Meinie Koudewaay (Anneke van Overbeek), een kakmadam uit Den Haag, het echtpaar Teun en Pleun Kleverkamp (Jan Besseling jr. en Nel Bakker), een beetje viezig, een beetje ordinair, verschrikkelijk lui, maar toch wel goedmoedig. Twee rollen, die uitstekend gespeeld werden en die de lachspieren in beweging brachten. Aloysius Mullepad (Joop Kunst), een uiterst zuinige en dove neef, die trouwens goed hoort als het hem zo uitkomt. Joop Kunst kon zich hierin bijzonder goed uitleven. Hij was zonder meer de ster van de avond met prachtige uitspraken, die de hele zaal af en toe plat deden gaan. Dan is er Dolly Oudenhand (Elly de Zwaan), de verwende dochter van een rijke steenfabrikant, die een oogje op de bedrijfsleider heeft en verder Mildred Oomen (Joke Roskam), een nichtje uit Canada, fijn vlot gespeeld. Notaris van Haaften (goed vertolkt door Gerro Roskam) houdt de touwtjes stevig in handen. Halverwege de maand moeten ze allemaal een formulier invullen (want zo heeft Meu Gerre het gewild) met hun wensen aangaande het lot van de boerderij. De meesten willen zo goed en voordelig mogelijk verkopen en dromen al van een zonnige toekomst. Hun houding wordt niet zo gewaardeerd door de huishoudster Gré de Vos (heel goed gespeeld door Frieda de Heer) en de bedrijfsleider (een leuke rol van Jan Tol). Zij vinden het geen plezierig idee dat de mooie boerderij versjacherd zal worden, een plaats waar beiden erg aan gehecht zijn geraakt. Lees verder →

01 mrt

Dingen van de dag

Amsterdams volkstoneel lag d’Ye wonderwel

Jaap Garms als Barend en Voufke bij ‘t Vuur als tante Sjaan
Foto: Gerard Jansen

Zaterdag gaf d’Ye gestalte aan haar lustrumviering met “Dingen van de dag”, een voortreffelijk stuk volkstoneel van J. Hemmink-Kamp. Regisseur Jan de Boer heeft in zijn jonge jaren op de toneelschool gezeten, maar had de tijd en de opvattingen van zijn ouders niet mee, om zijn studie daar te voltooien. Nu beschikt hij over de gelegenheid om de oude wensdroom gestalte te geven, zij het dan als regisseur. Hij functioneert als zodanig niet alleen in Edam, maar ook bij toneelverenigingen in Warder, Middelie en Beets. Het decor was een juweeltje. Een café dat uitziet op de muren van een havenkwartier. Tante Sjaan, goed neergezet door Voufke bij ‘t Vuur, staat duidelijk gespannen achter de tapkast en reageert zich af op haar enige klant, Barend de zeeman, smeuïg gespeeld door Jaap Garms. Oorzaak van de spanning is het wachten op haar pleegdochter Marleen, een spontane creatie van Ellie van Montfort. Rosie, een vrouw uit het leven, een voortreffelijke, op het lijf geschreven rol van Elly de Zwaan, komt het café binnn. Langs het raam passeert een draaiorgel. Nelis de orgelman, Sjaak Kras die duidelijk schik heeft in zijn rol, komt zijn dagelijkse neutje halen. Dan verschijnt de familie van Dalen, uitgebeeld door Joke Roskam en Bram Ooms, een ouder klantenpaar dat bij ieder bezoek hetzelfde programma afdraait, eerst een bakje koffie en dan een klein glaasje. Nadat Sien de buurvrouw, de kwebbel en nieuwsdienst van de buurt, raak door Anneke van Overbeek getypeerd, haar nieuwsgierigheid bevredigd heeft, komt Marleen stralend binnen. Ze is geslaagd voor haar examen. Iedereen zoent iedereen en zij krijgt een halsbandhorloge en een bos bloemen van Sjaan. Als ook Kees, het gesjeesde vriendje van Marleen, gespeeld door Hans Keijzer, van de partij is, gaat iedereen de dansvloer op. Als domper op de feestvreugde komt een arrogant heerschap binnen, dat het geheel met minachting bekijkt. Hij stelt zich voor als Karel de Boer, de oom van Marleen, neergezet door Arno Roskam. Rosie herkent hem als één van haar klanten, “een stuk verdriet”. Hij zal zijn nichtje koste wat het kost weghalen uit het verderfelijke milieu. Lees verder →