Joke Roskam - d'Ye speelt

01 mrt

Een beeld van ’n man

“Een beeld van ’n man”: uitbundig lachplezier

Henk van Montfort, Nel Bakker, Els Kemper, Joop Kunst en Frieda de Heer
Foto: Gerard Jansen

“Een beeld van ‘n man” zorgde zaterdag voor een avond onbedaarlijk lachplezier in een uitverkocht Damhotel. Het verhaal speelt in de werkkamer van een barones (Joke Roskam). Ze heeft het nogal hoog in de bol en is daarnaast bezeten van het verzamelen van kunst-voorwerpen. Haar houding maakt de baron (Jacco Kemper) tureluurs. Als afweermiddel heeft hij zich een wat wonderlijke levens-houding aangemeten: hij zoekt het in verstrooidheid. Wat is een deftig landgoed zonder butler en privé-secretaresse? Natuurlijk zijn ze er. Dan is er nog de tuinjongen, een heerlijke flapuit, die lak heeft aan alle koude drukte. Verder bestaat het personeel uit een kok en twee keukenmeisjes. De barones vindt dat het bij haar status hoort nog meer personeel aan te trekken in de vorm van een huisbewaardersechtpaar. Op de advertentie melden zich Josefien (Nel Bakker) en Janus (Joop Kunst). Het toeval wil dat ze elkaar van vroeger kennen. De barones ziet hen voor een echtpaar aan en geeft ze de baan. De barones heeft intussen weer eens een kunstaankoop gedaan in de vorm van een levensgroot beeld van Napoleon. Josefien en Janus krijgen de opdracht deze op een sokkel in de huiskamer te zetten. Wat te verwachten was, gebeurt: het beeld valt met een plof op de grond en breekt in duizend stukken. Grote ontsteltenis bij beiden. Maar goede raad is duur, voor het moment weet Josefien geen andere oplossing dan dat Janus zich moet uitdossen als Napoleon en op de sokkel moet gaan staan. Zo wordt Janus “een beeld van een man”. Om met haar aanwinst te pronken heeft de barones een nicht (Anneke van Overbeek) en een neef (Gerro Roskam) uitgenodigd. Nicht Louise is niet zo’n gemakkelijke tante en daarom heeft haar man Lodewijk een voorbeeld aan de baron genomen. Hij zit de hele dag te slapen, wat geen wonder is, want hij leidt een nogal woest nachtleven. In ieder geval zijn de beide mannen het roerend met elkaar eens dat ze het niet te best hebben getroffen met hun vrouwen. Ook het beeld is hen een doorn in het oog. Ze besluiten onder het genot van een drankje tot een nachtelijke “beeldenstorm”. Lees verder →

01 mrt

Zo heeft Meu Gerre het gewild

Toneelvereniging d’Ye schoot met “Zo heeft Meu Gerre het gewild” midden in de roos

Jan Besseling en Nel Bakker als Teun en Pleun Kleverkamp
Foto: Gerard Jansen

D’Ye deed zaterdagavond een schot in de roos met een bijzonder amusant blijspel, “Zo heeft Meu Gerre het gewild”. De grote zaal van het Damhotel was eivol en de lachsalvo’s waren het bewijs dat er echt genoten werd van dit toneelstuk. Meu Gerre heeft het tijdelijke met het eeuwige verwisseld en de “liefderijke” erfgenamen komen naar de Garvershof in de hoop een flink graantje mee te pikken. Meu Gerre heeft een heel slim testament opgemaakt. De hele groep moet een maand samen op de boerderij doorbrengen en gezamenlijk het bedrijf runnen. Het is een nogal gemêleerd gezelschap: Meinie Koudewaay (Anneke van Overbeek), een kakmadam uit Den Haag, het echtpaar Teun en Pleun Kleverkamp (Jan Besseling jr. en Nel Bakker), een beetje viezig, een beetje ordinair, verschrikkelijk lui, maar toch wel goedmoedig. Twee rollen, die uitstekend gespeeld werden en die de lachspieren in beweging brachten. Aloysius Mullepad (Joop Kunst), een uiterst zuinige en dove neef, die trouwens goed hoort als het hem zo uitkomt. Joop Kunst kon zich hierin bijzonder goed uitleven. Hij was zonder meer de ster van de avond met prachtige uitspraken, die de hele zaal af en toe plat deden gaan. Dan is er Dolly Oudenhand (Elly de Zwaan), de verwende dochter van een rijke steenfabrikant, die een oogje op de bedrijfsleider heeft en verder Mildred Oomen (Joke Roskam), een nichtje uit Canada, fijn vlot gespeeld. Notaris van Haaften (goed vertolkt door Gerro Roskam) houdt de touwtjes stevig in handen. Halverwege de maand moeten ze allemaal een formulier invullen (want zo heeft Meu Gerre het gewild) met hun wensen aangaande het lot van de boerderij. De meesten willen zo goed en voordelig mogelijk verkopen en dromen al van een zonnige toekomst. Hun houding wordt niet zo gewaardeerd door de huishoudster Gré de Vos (heel goed gespeeld door Frieda de Heer) en de bedrijfsleider (een leuke rol van Jan Tol). Zij vinden het geen plezierig idee dat de mooie boerderij versjacherd zal worden, een plaats waar beiden erg aan gehecht zijn geraakt. Lees verder →

01 mrt

Dingen van de dag

Amsterdams volkstoneel lag d’Ye wonderwel

Jaap Garms als Barend en Voufke bij ‘t Vuur als tante Sjaan
Foto: Gerard Jansen

Zaterdag gaf d’Ye gestalte aan haar lustrumviering met “Dingen van de dag”, een voortreffelijk stuk volkstoneel van J. Hemmink-Kamp. Regisseur Jan de Boer heeft in zijn jonge jaren op de toneelschool gezeten, maar had de tijd en de opvattingen van zijn ouders niet mee, om zijn studie daar te voltooien. Nu beschikt hij over de gelegenheid om de oude wensdroom gestalte te geven, zij het dan als regisseur. Hij functioneert als zodanig niet alleen in Edam, maar ook bij toneelverenigingen in Warder, Middelie en Beets. Het decor was een juweeltje. Een café dat uitziet op de muren van een havenkwartier. Tante Sjaan, goed neergezet door Voufke bij ‘t Vuur, staat duidelijk gespannen achter de tapkast en reageert zich af op haar enige klant, Barend de zeeman, smeuïg gespeeld door Jaap Garms. Oorzaak van de spanning is het wachten op haar pleegdochter Marleen, een spontane creatie van Ellie van Montfort. Rosie, een vrouw uit het leven, een voortreffelijke, op het lijf geschreven rol van Elly de Zwaan, komt het café binnn. Langs het raam passeert een draaiorgel. Nelis de orgelman, Sjaak Kras die duidelijk schik heeft in zijn rol, komt zijn dagelijkse neutje halen. Dan verschijnt de familie van Dalen, uitgebeeld door Joke Roskam en Bram Ooms, een ouder klantenpaar dat bij ieder bezoek hetzelfde programma afdraait, eerst een bakje koffie en dan een klein glaasje. Nadat Sien de buurvrouw, de kwebbel en nieuwsdienst van de buurt, raak door Anneke van Overbeek getypeerd, haar nieuwsgierigheid bevredigd heeft, komt Marleen stralend binnen. Ze is geslaagd voor haar examen. Iedereen zoent iedereen en zij krijgt een halsbandhorloge en een bos bloemen van Sjaan. Als ook Kees, het gesjeesde vriendje van Marleen, gespeeld door Hans Keijzer, van de partij is, gaat iedereen de dansvloer op. Als domper op de feestvreugde komt een arrogant heerschap binnen, dat het geheel met minachting bekijkt. Hij stelt zich voor als Karel de Boer, de oom van Marleen, neergezet door Arno Roskam. Rosie herkent hem als één van haar klanten, “een stuk verdriet”. Hij zal zijn nichtje koste wat het kost weghalen uit het verderfelijke milieu. Lees verder →

01 sep

Hoogheid, uw kameel staat voor

Toneelvereniging d’Ye gaf kostelijke opvoering van “Hoogheid, uw kameel…”

De toneelgroep d’Ye zorgde zaterdagavond in het Damhotel voor een dolgezellige avond met de opvoering van het blijspel “Hoogheid, uw kameel staat voor”. Het staat niet te best met het echtelijke leven van Martin (Jan Tol) en Hetty Veldman (Joke Roskam-de Boer). Oorzaak van dit alles is een foto in de krant waarop zij wordt gedoodverfd als de aanstaande bruid van een Oosterse prins. Schuldig aan dit alles is haar vriendin Wilma (Elly de Zwaan-Snoek), die al jaren met de prins corres-pondeert en die hem, toen hij haar om een foto vroeg, bij gebrek aan beter eentje van haar vriendin stuurde. Grote consternatie dus in huize Veldman, die nog groter wordt als een zenuwachtige journalist (Jaap Garms) de deur plat begint te lopen, evenals een zeer onkreukbare vrouwelijke ambtenaar van Buitenlandse Zaken (Anneke Berkhout). Als dan de niet op haar mondje gevallen tante Cora (Voufke bij ‘t Vuur) ook nog ten tonele komt, is de narigheid compleet. De prins (Gerro Roskam) maakt zijn opwachting met zijn lijfwacht (Bram Ooms en stort zich onmiddellijk op de arme Hetty, die hij voor zijn bruid verslijt. Zijn echte geliefde ziet hij niet eens en hij herkent haar niet als zij hem prachtige gedichten begint voor te dragen. Zo geschieden nog een heleboel malle dingen, die de zaak niet eenvoudiger maken. Er komt ook nog een grafdelvende oudheidkundige (Anneke van Overbeek-Akkerboom) bij de familie Veldman, die de prins spreken wil. Na alle vreemde verwikkelingen komt alles gelukkig toch weer goed, zoals het in een blijspel behoort. Lees verder →

01 mrt

De avond van de zevende juli

Nieuw toneelgezelschap in Edam speelde knap

Jaap Slegt, Joke de Boer, Gré Slegt, Gerro Roskam, Bram Ooms en een tafel vol prijzen voor de verloting
Foto: Gerard Jansen

Het toneelstuk dat we te zien kregen onder de voortreffelijke regie van de heer Jan de Boer was een gezellig, dwaas blijspel in drie bedrijven en heette “De avond van de zevende juli”. Het stuk zit vol malle verwikkelingen, persoonsverwisselingen en wat er allemaal nog zo bij hoort. Het gaat over notaris van Wijngaarden (Bram Ooms) en zijn gezin. Mevrouw (Voufke bij ‘t Vuur) krijgt het wat hoog in haar bol door haar vriendschap met een echte freule (Gré Slegt). Ze moet daarom beslist een huisknecht, die dan ook prompt wordt aangenomen voor de twee weken die de freule in hun huis met vakantie doorbrengt. Hij draagt de fraaie naam van Engelbert Angevare (een kostelijke rol van Jaap Garms). Zoon en dochter van Wijngaarden hebben zo ook hun liefdesperikelen (Jaap Slegt en Joke Roskam). Dan is er nog een dienstbode (voortreffelijk gespeeld door Nel Bakker) die met de komst van de huisknecht niet erg blij is. Papa van Wijngaarden had kennelijk een wilde avond achter de rug, waarvan hij zich eigenlijk niets herinnere, met zijn vriend, de advocaat Harry Glint (Gerro Roskam). Deze noodlottige avond was op de 7e juli en als er dan een brief komt, een liefdesbrief nog wel, voor Martin van Wijngaarden, is mevrouw furieus. Op het eind komt natuurlijk alles weer goed, de brief was voor zoon Jan, die zich af en toe Martin noemt omdat hij zijn naam te gewoon vindt en hij werpt zich in de armen van zijn beminde (Trudy Rob). Lees verder →